• Skip to primary navigation
  • Skip to main content
  • Skip to primary sidebar
  • Careers
  • Our Advertisers
  • Copyright
  • Frequently Asked Questions (FAQ)
  • Contact Us
  • About Us

LocalWire

The hyper local news platform

  • Home
  • Odia
    • ବିଶେଷ
    • ମନୋରଞ୍ଜନ
    • ଘଟଣା
    • କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ
    • ରାଜନୀତି
    • କୃଷି
    • ଅର୍ଥନୀତି
    • ପରିବେଶ
    • ଖାଦ୍ୟ
    • ଖେଳ
  • English
    • Happenings
    • Special
    • Bhubaneswar
    • Politics
    • Environment
    • Agriculture
    • Business
    • Government
    • Health
    • Heritage
    • Interview
    • Entertainment
  • Special
  • Bhubaneswar
  • Business
  • Agriculture
  • Education
  • Politics

ବିଶେଷ

ଶବହେବାକୁ ଭାବିଥିଲେ, ଏବେ ଶବକୁ ସାଥୀ କରିଛନ୍ତି ସାଥୀ ଋତୁରାଣୀ (ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର)

January 7, 2021 By LocalWire Leave a Comment

ଭୁବନେଶ୍ୱର, ଜାନୁଆରୀ ୭(ଲୋକାଲ ୱାୟାର): ଏ ସମାଜର ତାଡ଼ନା ସହି ନ ପାରି ଦିନେ ନିଜେ ଶବ ହେବାକୁ ବାହାରିଥିଲେ ସେ ।

ଅଚିହ୍ନା ହୋଇ ସମସ୍ତଙ୍କ ନଜର ଅଢ଼ୁଆଳରେ ଲୁଚିଯିବାକୁ ପ୍ରୟାସ କରିଥିଲେ । ହେଲେ ଆଜି ସେ ଶହ ଶହ ଅଚିହ୍ନା ଶବଙ୍କ ମୁକ୍ତିର ସାଥୀ ।

ସେମାନଙ୍କୁ ପରିଚୟ ଦେବାର ଆଶ୍ରା । ଏଇଥିପାଇଁ ତ ଅଚିହ୍ନା ଶବ ଦେଖିଲେ ଅଟକିଯାଆନ୍ତି । ନିଜେ ଶବକୁ ଆଣି ହିନ୍ଦୁ ପରମ୍ପରାରେ ସକ୍ରାର କରନ୍ତି ।

ପୁରୁଷ ପ୍ରଧାନ ସମାଜର ସମସ୍ତ ଲକ୍ଷ୍ମରେଖାକୁ ଟପିଯାଇ ଯେତେବେଳେ ସେ ବାହାରିଥିଲେ ଏମିତି ଶବ ଦାହ ଅଭିଯାନରେ ସେତେବେଳେ ତାଙ୍କୁ ଖାଲି ତାତ୍ସଲ୍ୟ ସହିବାକୁ ପଡ଼ିନଥିଲା; ପେଟ ପୋଷିବା ପାଇଁ ସେ କରୁଥିବା କାମ ବି ତାଙ୍କ ହାତରୁ ଛଡ଼ାଇ ନିଆଯାଇଥିଲା ।

ଏମିତି ଜଣେ ମହିଳା ହେଲେ ଋତୁରାଣୀ ସେନାପତି । ନିଜ ଘର ବାଲେଶ୍ୱର ହୋଇଥିଲେ ବି ରହୁଛନ୍ତି ପୁରୁଣା ଭୁବନେଶ୍ୱର ଅଞ୍ଚଳରେ ।

ଅନ୍ୟ ଝିଅମାନଙ୍କ ଭଳି ସେ ବି ସ୍ୱପ୍ନ ଦେଖିଥିଲେ । ବିବାହ କରିବେ, ସ୍ୱାମୀ, ପରିବାର, ପିଲାମାନଙ୍କ ସହ ସମୟ କାଟିବେ ।

ପକ୍କା ଗୃହିଣୀଟିଏ ହେବାର ସମସ୍ତ କର୍ତ୍ତବ୍ୟକୁ ପାଳନ କରିବେ । ହେଲେ ଋତୁରାଣୀଙ୍କ ଭାଗ୍ୟରେ ସେ ସୁଖ ନଥିଲା । ଆଜିକୁ ୧୮ ବର୍ଷ ତଳର ଘଟଣା । ୧୯୯୭ ମସିହା ଫେବ୍ରୁୁଆରୀ ମାସ ।

ପ୍ରେମ କରି ଘର ଛାଡ଼ି ପଳାଇ ଆସିଥିଲେ ଋତୁ । ସ୍ୱାମୀଙ୍କ ସହ ପୁରୁଣା ଭୁବନେଶ୍ୱର ଅଞ୍ଚଳରେ ଘରଭଡ଼ା ଖଣ୍ଡେ ନେଇ ରହିଲେ । ଏହାରି ଭିତରେ ସେ ଅନ୍ତଃସତ୍ତ୍ୱା ହେଲେ ।

ଯେବେ ବଡ଼ଝିଅ ପ୍ରିୟଙ୍କା ଜନ୍ମ ହେଲା । ତା’ର ଏକୋଇଶିଆ ଦିନ ଋତୁ ଜାଣିବାକୁ ପାଇଲେ ଯେ ସ୍ୱାମୀଙ୍କର ଆଉ କାହା ସହ ଶାରୀରିକ ସମ୍ପର୍କ ଅଛି ।

ସ୍ୱାମୀ ମଦ ପିଅନ୍ତି, ଏକଥା ତାଙ୍କୁ ଜଣା ଥିଲା । ହେଲେ ଅନ୍ୟ ଜଣେ ମହିଳା ସହ ସମ୍ପର୍କ?? ଅନ୍ୟ ମହିଳାଙ୍କ ଭଳି ଏକଥାକୁ ହଜମ କରିବା ଋତୁଙ୍କ ପାଇଁ କଷ୍ଟଦାୟକ ହୋଇ ପଡ଼ିଲା ।

ଋତୁ କହନ୍ତି, କ’ଣ କରିଥାନ୍ତି । ପ୍ରେମ କରି ବାହାହୋଇ ଆସିଥିଲି । ତେଣୁ ପରିବାର ଲୋକଙ୍କ ପାଖକୁ ଫେରି ପାରୁନଥିଲି । ଆଉ କାହାକୁ ବି ସ୍ୱାମୀଙ୍କ ଏପରି ଅଭ୍ୟାସ କଥା କହି ପାରୁନଥିଲି ।

କାରଣ ଯାହାର ଯାହାବି ଭୁଲ୍ ଥାଉ ନା କାହିଁକି ଏ ସମାଜ ସବୁବେଳେ ଜଣେ ମହିଳାକୁ ହିଁ କାଠଗଡ଼ାରେ ଆଣି ଛିଡ଼ା କରାଇ ଦିଏ ।

ପୁରୁଷଟି ଯେମିତି ସତରେ ଭୁଲ୍ କରିବାର ଅଧିକାର ନେଇ ଏ ପୃଥିବୀରେ ଜନ୍ମ ନେଇଛି । ଆଉ ନାରୀଟିଏ ଏସବୁ ସହିବାର… ।

ମୋ ସହ ବି ସେମିତି ହେଉଥିଲା । ସମସ୍ତେ ଆଗରେ ସହାନୁଭୂତି ଦେଖେଇଲେ ବି ପଛରେ କହୁଥିଲେ ସ୍ୱାମୀକୁ ସମ୍ଭାଳି ପାରୁନି, ତାକୁ ଖୁସି କରି ପାରୁନି ବୋଲି ସ୍ୱାମୀ ବାର ଆଡ଼େ ଯାଉଛି । ହେଲେ ବାସ୍ତବରେ ତା’ର ପ୍ରକୃତି ହିଁ ସେମିତି ।

ମଦ ପିଇବ, ଗଞ୍ଜେଇ ଖାଇବ, ନିଶାରେ ଚୂର୍ ହୋଇ ରହିବ । ଆଉ ପର ସ୍ତ୍ରୀ, ଝିଅ ବୋହୂଙ୍କ ସହ ସମ୍ପର୍କ ରଖିବ ।

ପ୍ରଥମେ ପ୍ରଥମେ ଏକଥାକୁ ଗ୍ରହଣ କରି ପାରୁନଥିଲି । ହେଲେ ଧୀରେ ଧୀରେ ଏସବୁ ଦେହସୁହା ହୋଇଗଲା । ଏମିତିରେ ସାନ ଝିଅ ସାଇପ୍ରିୟା ଜନ୍ମ ।

ସ୍ୱାମୀଙ୍କୁ ନିମାପଡ଼ା ବ୍ୟାଙ୍କରେ ଚାକିରିଟିଏ ମିଳିଗଲା । ଭାବିଲି ଈଶ୍ୱର ଏଣିକି ସବୁ ସୁଧାରି ଦେବେ । ଅଭାବ ଅସୁବିଧା ଦୂରହେବ ।

ହେଲେ ସବୁ ଯେମିତି ବଦଳିଗଲା । ୨୦୧୧ ମସିହା କଥା । ସ୍ୱାମୀ ଚାକିରିର କାର୍ଯ୍ୟବ୍ୟସ୍ତତାର ଆଳ ଦେଖାଇ ସେଠାକାର ଜଣେ ମହିଳାଙ୍କ ସହ ଘର ଭଡ଼ା ନେଇ ରହିଲେ । ଆଉ ମୁଁ ଏଠାରେ ମୋ ପିଲାମାନଙ୍କ ସହ ।

ସପ୍ତାହରେ ଥରେ ଆସୁଥିଲେ ଆମ ପାଖକୁ । ଆଉ ସେତିକିରେ ବି ମାରପିଟ୍, ଫିଙ୍ଗା ଫୋପଡ଼ା କରନ୍ତି ।

ନ ଥକିବା ଯାଏଁ ମୋତେ ବାଡ଼ାନ୍ତି । ମୁଁ ଯେତେ କହିଲେ ବି ଆମ ମା’ ଝିଅକୁ ତାଙ୍କ ପାଖକୁ ନିଅନ୍ତିନି ।

ଥରେ ନିମାପଡ଼ାରୁ ମୋତେ ଜଣେ ଫୋନ୍ କରି ସ୍ୱାମୀଙ୍କ ବିଷୟରେ କହିଲେ । ଆଗରୁ ଜାଣିଥିଲି ଯେ ମୋ ସ୍ୱାମୀ ପର ସ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ସହ ସମ୍ପର୍କ ରଖନ୍ତି । ହେଲେ କାହାକୁ ଆଣି ପାଖରେ ରଖିବେ ଏକଥାଟାକୁ ସହଜରେ ବିଶ୍ୱାସ କରି ପାରିଲିନି ।

ସତ ଜାଣିବା ପାଇଁ ନିମାପଡ଼ା ଗଲି । ଆଉ ସେଠି ଯାହା ଦେଖିଲି ଆଖିକୁ ବିଶ୍ୱାସ କରି ପାରିଲିନି ।

ଏକଥାର ପ୍ରତିବାଦ କରିବାରୁ ମତେ ନିସ୍ତୁକ ମାଡ଼ ମାରିଲେ । ଭୁବନେଶ୍ୱର ଫେରି ଆସିଲି । ପିଲାମାନେ ଛୋଟ ଛୋଟ ହୋଇଥାନ୍ତି । ବାପ ଘର ବାଲେଶ୍ୱର ଗଲି ।

ଆଉ ସ୍ୱାମୀଙ୍କ ପାଖକୁ ନ ଫେରିବାର ନିଷ୍ପତ୍ତି ବାବଦରେ କହିଲି । ବାପା କିନ୍ତୁ ମୋତେ ଏ କଥାରେ ସମର୍ଥନ କଲେନି । କହିଲେ ସେ ପୁରୁଷ ପିଲା ।

ଚାକିରି କରିଛି । ସେ ଗୋଟେ ରଖୁ କି ୧୦ଟା, ତୋତେ ତ ପୋଷିବ । ତୋ ବୋଝ ଆମେ ନେଇ ପାରିବୁନି । ମୁଁ ଅବସର ନେଇ ସାରିଲିଣି । ତୋତେ ପୋଷିବାକୁ ମୋ ପାଖେ ପଇସା ନାହିଁ । ନ ଫେରିଲେ କେମିତି ହେବ ।

ଝିଅମାନଙ୍କ ବାହାଘର କେମିତି କରିବୁ? ଦେଖିବାକୁ ଗଲେ ଏକଥାଟା ଅତି ସାଧାରଣ କଥା । ପ୍ରାୟତଃ ସବୁ ଘର ମାନଙ୍କରେ ହୁଏ ।

ହେଲେ ମୋ ପ୍ରତି ସ୍ୱାମୀ, ସଉତୁଣୀ, ସାହିପଡ଼ିଶାଙ୍କ ଟାହି ଟାପରାର ନିର୍ଯାତନା ଏତେ ବଢ଼ିଯାଇଥିଲା ଯେ ମୁଁ ଆଉ ସେଥିରୁ ମୁକୁଳି ପାରୁନଥିଲି ।

ବାପ ଘରୁ ପଳାଇ ଆସିଲି । ଆଉ ଦିନେ ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିବାର ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଲି । ଅପରାହ୍ନରେ ଲିଙ୍ଗରାଜ ଷ୍ଟେସନ ଠାରୁ ଅଳ୍ପ ଦୂରରେ ଥିବା ଏକ ନିଛାଟିଆ ଜାଗା ସରକନ୍ତରାକୁ ଗଲି ।

ମାନସିକ ଭାବେ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇ ସାରିଥାଏ ଆଜି ଜୀବନ ହାରି ଦେବି । ହେଲେ ପାରିଲିନି । ପ୍ରଦୀପ ସେବା ଟ୍ରଷ୍ଟର ମୁଖ୍ୟ ପ୍ରଦୀପ ପୃଷ୍ଟି ସାର୍ ବାଧା ଦେଲେ ।

ବୁଝାସୁଝା କରି ଘରକୁ ଆଣିଲେ । ପରିବାର ପାଖକୁ ଫେରି ଯିବାକୁ ବୁଝାଇଲେ । ହେଲେ ମୋର ଏକା ଜିଦ୍ ଥିଲା ମୁଁ ଘରୁ ପାଦ କାଢ଼ିଛି ମାନେ ଆଉ ଫେରିବିନି ।

ଏମିତିରେ ସେ ମୋତେ କାରଗିଲ୍ ବସ୍ତିରେ ଏକ ଘର ଭଡ଼ା ନେଇ ରହିବାର ବନେ୍ଦାବସ୍ତ କରିଦେଲେ ।

ମୁଁ ମୋ ଦୁଇ ଝିଅଙ୍କୁ ସେଠିକି ନେଇ ଆସିଲି । ପର ଘରେ ବାସନ ମାଜି, ଦୁଇ ଜଣଙ୍କ ଘରେ ରୋଷେଇ କରି ପିଲାମାନଙ୍କୁ ମଣିଷ କରିବା ଆରମ୍ଭ କଲି ।
ମାତ୍ର ୩ରୁ ୪ ହଜାର ଟଙ୍କା ରୋଜଗାର କରୁଥାଏ ।

ଏଥିରେ ଘରଭଡ଼ା, ପିଲାଙ୍କ ପଢ଼ା ଖର୍ଚ୍ଚ ସବୁ ସମ୍ଭାଳିବା ଏକାକି ମୋ ପାଇଁ ବହୁତ କଷ୍ଟ ଦାୟକ ହୋଇପଡୁଥିଲା । ହେଲେ ବି ଭାଙ୍ଗି ପଡୁନଥିଲି ।

ସବୁ କାମ ସାରି, ପିଲାଙ୍କ ଭଲ ମନ୍ଦ ବୁଝି, ପ୍ରଦୀପ ସାରଙ୍କୁ ତାଙ୍କ କାମରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲି ।

ହେଲେ ଏ ସୁଖ ବି ଈଶ୍ୱର ସହିଲେନି । ଯେହେତୁ ପ୍ରଦୀପ୍ ସାର୍ଙ୍କ ସହ ମିଶି ଟ୍ରଷ୍ଟ ସାହାଯ୍ୟରେ ମୁଁ ଶବ ସକ୍ରାର କରିବା କାମ କଲି; ତେଣୁ ମୋତେ ଆଉ କେହି କାମରେ ରଖିଲେନି ।

ଗୋଟା ଗୋଟା କରି ମୁଁ କାମ କରୁଥିବା ୪ ଜଣ ଯାକ ପରିବାର ମୋତେ ଘରୁ ବିଦା କରିଦେଲେ । ଏଣେ ଘରଭଡ଼ା, ପିଲାଙ୍କ ଖର୍ଚ୍ଚ ଏସବୁ ସମ୍ଭାଳିବା ମୋ ପାଇଁ କାଠିକର ହୋଇପଡ଼ିଲା ।

ଏକଥା ପ୍ରଦୀପ ସାର୍ ଜାଣିବା ପରେ କିଛି ପାରିଶ୍ରମିକ ବଦଳରେ ସେବା ଟ୍ରଷ୍ଟ ସମ୍ଭାଳିବାକୁ ମୋତେ ଦାୟିତ୍ୱ ଦେଲେ ।

ଟ୍ରଷ୍ଟର ଗୋଟେ ଘରେ ରହିବାକୁ ବି ଦେଲେ । ଆଉ ସେବେଠାରୁ ଏଇଠି ରହୁଛି । ଟ୍ରଷ୍ଟର ସମସ୍ତ କାମ କରୁଛି ।

ବଡ଼ ଝିଅ ଯୁକ୍ତ ତିନି ଦ୍ୱିତୀୟ ବର୍ଷରେ ପଢ଼ୁଛି । ଆଉ ସାନ ଅଷ୍ଟମ ଶ୍ରେଣୀରେ । ମୋ ଦୁଃଖ ସହି ନ ପାରି ବଡ଼ ଝିଅ ଏବେ ପଦାକୁ ପାଦ କାଢ଼ିଛି । ଗୋଟେ ପାର୍ଲରରେ ଯାଇ ପାର୍ଟ ଟାଇମ୍ କାମ କରୁଛି ।

ବ୍ୟାକ୍ ଷ୍ଟେଜ୍ ଡ୍ୟାନ୍ସର ଭାବେ ବି କାମ କରୁଛି । ସେଥିରୁ ଯାହା ଦୁଇ ପଇସା ମିଳୁଛି, ସେଥିରେ ଆମେ ମା’ ଛୁଆ ଚଳି ଯାଉଛୁ ।

ମୋତେ କେବଳ ସ୍ୱାମୀ ନିଜଠାରୁ ଅଲଗା କରି ଦେଇ ନାହାନ୍ତି । ମୋ ବାପ ଘର ଲୋକ ବି ମୋ ସହ ସମ୍ପର୍କ କାଟି ଦେଇଛନ୍ତି ।

ଯେତେବେଳେ ସ୍ୱାମୀ ମୋର ନୁହେଁ ତେବେ ଶାଶୂଘରକୁ କାହିଁକି ଆଶା କରିବି ।

ସେଦିନର ସେ ଭୟଙ୍କର ମୃତୁ୍ୟ ଯନ୍ତାରୁ ଉଦ୍ଧାର ପାଇଥିବା ଋତୁରାଣୀ ଆଜି ନିଜେ ପାଲଟିଛନ୍ତି ସମାଜ ସେବୀ । ନିଜର ଇଚ୍ଛାଶକ୍ତି ଓ କଠିନ ପରିଶ୍ରମ ତାଙ୍କୁ ଆଜି ଏଇ ପରିଚିତି ଦେଇଛି ।

ବିନା ପାରିଶ୍ରମିକରେ ପ୍ରଦୀପ ସେବା ଟ୍ରଷ୍ଟର ସହାୟତାରେ ସେ ୪ବର୍ଷ ଭିତରେ ୧ହଜାରରୁ ଅଧିକ ଶବକୁ ଉଦ୍ଧାର କରିବା ସହ ୫୦ରୁ ଅଧିକ ଶବଦାହ କରି ସ୍ୱେଚ୍ଛାସେବୀ ସଙ୍ଗଠନ, ସାଧାରଣ ଜନତା, ପୁଲିସ୍ ପ୍ରଶାସନର ଦୃଷ୍ଟି ଆକର୍ଷଣ କରି ପାରିଛନ୍ତି ।

ସାଧାରଣ ଭାବେ ଟ୍ରେନ୍ ଲାଇନରେ କଟିଥିବା ଲୋକଙ୍କୁ ସାଧାରଣ ଲୋକେ ଦେଖିପାରୁନଥିବା ବେଳେ ଋତୁ କିନ୍ତୁ ସେସବୁ ଶବ ଉଠାଇବା ଓ ଶବସକ୍ରାର କରିବା କାମ କରୁଛନ୍ତି ।

ସମାଜରେ ଯେଉଁ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବାକୁ ପୁରୁଷମାନେ ମଧ୍ୟ କୁଣ୍ଠାବୋଧ କରିଥାନ୍ତି,ସେଭଳି ଏକ ମହତ କାର୍ଯ୍ୟକୁ ଋତୁ ଆଦରି ନେଇଛନ୍ତି ।

ଯଦିଓ ଏଥିପାଇଁ ତାଙ୍କୁ କୌଣସି ସରକାରୀ ସହାୟତା କିମ୍ବା ପ୍ରୋତ୍ସାହନ ମିଳିନାହିଁ ହେଲେ ଏଥିପାଇଁ ତାଙ୍କୁ ବିଭିନ୍ନ ଅନୁଷ୍ଠାନ ପକ୍ଷରୁ ସମ୍ମାନ ଓ ସ୍ୱୀକୃତି ମିଳିଛି ।

ଋତୁରାଣୀ କୁହନ୍ତି, ସ୍ୱାମୀଙ୍କ ନିର୍ଯାତନାର ଶିକାର ହୋଇ ଦିନେ ମୁଁ ଜୀବନ ହାରିବାକୁ ଟ୍ରେନ୍ ଲାଇନକୁ ଯାଇଥିଲି ।

ଯଦି ମୁଁ ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରିଥାନ୍ତି ମୋର ବି କେହି ଜଣେ ଶବ ଉଠାଇଥାନ୍ତା । ହେଲେ ଆଜି କାହାରି କଥାକୁ କର୍ଣ୍ଣପାତ ନ କରି ମୁଁ ମୋ ଜୀବନରେ ଆଗେଇ ଚାଲିଛି ।

ଏଥିପାଇଁ ଅଧିକାଂଶ ପାଖ ପଡ଼ୋଶୀ ମଧ୍ୟ ମୋ ସହ କଥାବାର୍ତ୍ତା କରନ୍ତି ନାହିଁ । ତଥାପି ସମାଜସେବାରେ ନିଜକୁ ବ୍ରତୀ କରିବା ଉଦେ୍ଦଶ୍ୟରେ ମୁଁ ଏହି କାର୍ଯ୍ୟରେ ନିୟୋଜିତ ହୋଇଛି ।

ଏତିକି କହିବି ନାରୀମାନେ ନିର୍ଯାତନାର ଶିକାର ହୋଇ ନିଜ ଜୀବନ ନ ହାରି ସଂଗ୍ରାମ କରିବା ଦରକାର ।

ଲୋକାଲ ୱାୟାର

Filed Under: Odia, Special, ବିଶେଷ Tagged With: Special, ଓଡିଶା, ବିଶେଷ, ଭୁବନେଶ୍ୱର

ତିନି ହଜାର ବର୍ଷର ଇତିହାସର ଗନ୍ତାଘର- ଓଡ଼ିଶା ରାଜ୍ୟ ସଂଗ୍ରହାଳୟ

January 4, 2021 By Bishnupada Sethi Leave a Comment

ତିନି ହଜାର ବର୍ଷ ପୁରୁଣା ଓଡ଼ିଶା ଇତିହାସ ଓ ସଂସ୍କୃତିକୁ ସାଉଁଟି ରଖି ପ୍ରଦର୍ଶିତ କରି ଆସୁଛୁ ଓଡିଶା ରାଜ୍ୟ ସଂଗ୍ରହାଳୟ । ସଂଗ୍ରହାଳୟରେ ପ୍ରାକ୍-ଐତିହାସିକ ଯୁଗର (୩ ହଜାର ବର୍ଷରୁ ପୁରୁଣା) ପ୍ରସ୍ତର ସମେତ ଅନେକ ଉପକରଣ ସଂରକ୍ଷିତ ରହିଛି ।

ଏହି ଉପକରଣଗୁଡ଼ିକ ମୁଖ୍ୟତଃ ଢେଙ୍କାନାଳ ଜିଲ୍ଲାର ଶଙ୍କରଜଙ୍ଗରୁ ମିଳିଛି । ନୂତନ ପ୍ରସ୍ତରଯୁଗୀୟ ସଭ୍ୟତାର ନିଦର୍ଶନ ମିଳିଥିବା ଶଙ୍କରଜଙ୍ଗରୁ ତମ୍ବା, କାଂସ୍ୟ ଉପକରଣ, ଅଳଙ୍କାର ସାଙ୍ଗକୁ ଅସ୍ଥି ଓ ଅସ୍ଥିର ଅଂଶ ମିଳିଛି ।

୬ ଦଶନ୍ଧିରୁ ଅଧିକ ସମୟ ଧରି ସଂଗୃହୀତ ସ୍ଥାପତ୍ୟ, ମୁଦ୍ରା, ଶିଳାଲେଖ, ପ୍ରସ୍ତର ଅସ୍ତ୍ରଶସ୍ତ୍ର, କାଂସ୍ୟଯୁଗ ଉପକରଣ, ଜୀବତତ୍ତ୍ୱ ଓ ନୃତତ୍ୱ କଳା, ଖଣି ଓ ଭୂତାତ୍ତ୍ୱିକ ଗନ୍ତାଘର, ଲୋକକଳା ଓ ଆଦିବାସୀ ବାଦ୍ୟଯନ୍ତ୍ର, ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ହସ୍ତଶିଳ୍ପ ଓ ହସ୍ତକଳା ସାମଗ୍ରୀ, ପଟ୍ଟଚିତ୍ର ଓ ତାଳପତ୍ର ପାଣ୍ଡୁଲିପି ସଂଗ୍ରହାଳୟରେ ସ୍ଥାନିତ ହୋଇଛି ।

ରାଜ୍ୟ ସଂଗ୍ରହାଳୟର ମୂଳଦୁଆ ପଡ଼ିଥିଲା ୧୯୩୨ରେ । ରେଭେନ୍ସା କଲେଜର ଦୁଇ ଜଣ ଐତିହାସିକ ପ୍ରଫେସର ନିର୍ମଳଚନ୍ଦ୍ର ବାନାର୍ଜୀ ଓ ପ୍ରଫେସର ଘନଶ୍ୟାମ ଦାସ ବିଭିନ୍ନ ସ୍ଥାନରୁ ପ୍ରତ୍ନତାତ୍ୱିକ ଅବଶେଷ ସଂଗ୍ରହ କରି କଲେଜରେ ସାଇତି ରଖୁଥିଲେ ।

ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ଏହି ଛୋଟ ସଂଗ୍ରହାଳୟଟି ଭୁବନେଶ୍ୱର ସ୍ଥାନାନ୍ତରିତ ହୋଇଥିଲା । ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ଭାବେ ଏହା କେବଳ ପ୍ରତ୍ନତାତ୍ୱିକ ସଂଗ୍ରହାଳୟ ଭାବେ ପରିଚିତ ଥିଲା । ଏଠାରେ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାର ସ୍ଥାପତ୍ୟ, ଟେରାକୋଟା, ସଂଖ୍ୟାତତ୍ତ୍ୱ, ତମ୍ବାପାତ୍ର ଓ ଚାରୁକଳାର ନମୁନା ସ୍ଥାନ ପାଇଥିଲା ।

୧୯୪୭-୪୮ରେ ଭୁବନେଶ୍ୱର ପୁରୁଣା ବିଧାନସୌଧର ସର୍ଦ୍ଦାର ପଟେଲ ହଲକୁ ସଂଗ୍ରହାଳୟ ସ୍ଥାନାନ୍ତର ହୋଇଥିଲା । ସେତେବେଳେ ଏହା ପ୍ରାଦେଶିକ ସଂଗ୍ରହାଳୟ ଭାବେ ନାମିତ ହୋଇଥିଲା । ଡିସେମ୍ବର ୨୯, ୧୯୫୭ରେ ଭାରତର ପ୍ରଥମ ରାଷ୍ଟ୍ରପତି ଡଃ ରାଜେନ୍ଦ୍ର ପ୍ରସାଦ ବର୍ତମାନ ସଂଗ୍ରହାଳୟ କୋଠାର ଭିତିପ୍ରସ୍ତର ସ୍ଥାପନ କରିଥିଲେ ।

କ୍ରମଶଃ ସଂଗ୍ରହାଳୟଟି ଇତିହାସ, କଳା, ସଂସ୍କୃତିର ବହୁମୁଖୀ ଅନୁଷ୍ଠାନ ପାଲଟିଥିଲା । ଏବେ ସଂଗ୍ରହାଳୟରେ ସ୍ଥାପତ୍ୟ, ମନ୍ଦିରର କାରୁକାର୍ଯ୍ୟ, ମୁଦ୍ରା, ତମ୍ବା ପାତ୍ର, ଅସ୍ତ୍ରଶସ୍ତ୍ର, ତାଳପତ୍ର ପାଣ୍ଡୁଲିପି, ପାରମ୍ପରିକ ଚିତ୍ରକଳା ଆଦି ଅନେକ ସାମଗ୍ରୀ ପ୍ରଦର୍ଶିତ ହେଉଛି । ସଂଗ୍ରହାଳୟର ଗବେଷଣା ପାଠାଗାରରେ ଅନେକ ଦୁର୍ଲଭ ଓ ଦୁଷ୍ପ୍ରାପ୍ୟ ପୁସ୍ତକ ରହିଛି ।

ରାଜ୍ୟ ସଂଗ୍ରହାଳୟରେ ପ୍ରତ୍ନତତ୍ତ୍ୱ, ଶିଳାଲେଖ, ମୁଦ୍ରା, ଅସ୍ତ୍ରଶସ୍ତ୍ର, ଖଣି ଓ ଭୂତତ୍ୱ, ଜୀବତତ୍ୱ, କଳା ଓ ହସ୍ତଶିଳ୍ପ, ପଟ୍ଟଚିତ୍ର, କାଂସ୍ୟ ଉପକରଣ, ନୃତତ୍ୱ ଓ ତାଳପତ୍ର ପାଣ୍ଡୁଲିପି, ପାଇକ ବିଦ୍ରୋହ, ହାତୀଦାନ୍ତ କାରୁକାର୍ଯ୍ୟ ଓ ଡାକ ଗ୍ୟାଲେରି ରହିଛି ।

ସଂଗ୍ରହାଳୟର ସମୃଦ୍ଧ ତାଳପତ୍ର ପାଣ୍ଡୁଲିପି ଗ୍ୟାଲେରିରେ ୨୭ଟି ବିଷୟରେ ୨୦ ହଜାରରୁ ଅଧିକ ପାଣ୍ଡୁଲିପି ସ୍ଥାନ ପାଇଛି ।

ସେହିପରି ପ୍ରତ୍ୱତତ୍ତ୍ୱ ବିଭାଗରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟପୂର୍ବ ତୃତୀୟ ଶତାବ୍ଦୀରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ମଧ୍ୟଯୁଗ ଶେଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବିଭିନ୍ନ ସମୟର ସ୍ଥାପତ୍ୟ ତିନିଟି ବିରାଟ ହଲରେ ପ୍ରଦର୍ଶିତ ହେଉଛି । ପାଟନା ସଂଗ୍ରହାଳୟରୁ ଅଣା ଯାଇଥିବା ଅଶୋକ ସ୍ତମ୍ଭକୁ ଏହି ବିଭାଗର ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ସଂଗ୍ରହ ଭାବେ ପରିଚିତ ।

ପାଟଳିପୁତ୍ରରୁ ଆସିଥିବା ଅଶୋକ ସ୍ତମ୍ଭ ପ୍ରତ୍ନତତ୍ୱ ଗ୍ୟାଲେରିର ପ୍ରଥମ ହଲରେ ପ୍ରଦର୍ଶିତ ହେଉଛି । ଚୁନାର ବାଲିପଥରରେ ନିର୍ମିତ ଏହି ସ୍ତମ୍ଭ ନିଜ ସୁରମ୍ୟ କାରୁକାର୍ଯ୍ୟ ପାଇଁ ପରିଚିତ ।

ବୌଦ୍ଧ ଧର୍ମର ପ୍ରସାର ପାଇଁ ଅଶୋକଙ୍କ ନିଦେ୍ର୍ଦଶରେ ରାଜ୍ୟର ବିଭିନ୍ନ ସ୍ଥାନରେ ସୁରମ୍ୟ, ଉଚ୍ଚ, ସମାନୁପାତିକ ସ୍ତମ୍ଭ ନିର୍ମିତ ହୋଇଥିଲା । ସମ୍ରାଟ ଅଶୋକ ଏପରି ପ୍ରାୟ ଏକ ହଜାର ସ୍ତମ୍ଭ ନିର୍ମାଣ କରାଇଥିବା ଶୁଣାଯାଏ ।

ବିଭିନ୍ନ ସ୍ଥାନରୁ ସ୍ତମ୍ଭର ଅବଶେଷ ମିଳିବା ଅଶୋକଙ୍କ ସାମ୍ରାଜ୍ୟର ବ୍ୟାପକତାକୁ ଦର୍ଶାଉଛି । ଏହି ସ୍ତମ୍ଭଗୁଡିକ ମୌର୍ଯ୍ୟ କଳା ଓ ସ୍ଥାପତ୍ୟର ସର୍ବଶ୍ରେଷ୍ଠ ନିଦର୍ଶନ ।

ଭୁବନେଶ୍ୱରର ଅଶୋକଝର ନିକଟରୁ ଆବିଷ୍କୃତ ଅଶୋକ ସ୍ତମ୍ଭ ସଂଗ୍ରହାଳୟରେ ସଂରକ୍ଷିତ ହୋଇଛି । ଏଥିରେ ଶୀର୍ଷଫଳକ, ବୃତ ବଳୟ ରହିଛି । ପଦ୍ମଶ୍ରୀ ଡଃ କେ.ସି ପାଣିଗ୍ରାହୀ ଏହାକୁ ଖନନ କରି ଓଡ଼ିଶା ରାଜ୍ୟ ସଂଗ୍ରହାଳୟକୁ ପ୍ରଦାନ କରିଥିଲେ ।

ସଂଗ୍ରହାଳୟରେ ଥିବ ଖ୍ରୀଷ୍ଟପୂର୍ବ ତୃତୀୟ ଶତାବ୍ଦୀର ଜଉଗଡ (ଗଞ୍ଜାମ ଜିଲ୍ଲା)ର ମୌର୍ଯ୍ୟ ସମ୍ରାଟ ଅଶୋକଙ୍କ ପ୍ରତିଲିପି ଶିଳାଲେଖ ବିଭାଗରେ ରହିଛି । ଓଡିଶାରେ ଆବିଷ୍କୃତ ସର୍ବପୁରାତନ ଶିଳାଲେଖରୁ ଅଶୋକଙ୍କ ଶାସନ ସମ୍ପର୍କରେ ଜଣାପଡେ ।

ଅଶୋକ ପ୍ରସ୍ତର, ସ୍ତମ୍ଭ ଆଦିରେ ଶିଳାଲେଖ ଖୋଦିତ କରାଇଥିଲେ । ଅଶୋକଙ୍କ ଶିଳାଲେଖ ଧଉଳି (ଖୋର୍ଦ୍ଧା) ଓ ଜଉଗଡ଼ (ଗଞ୍ଜାମ)ରୁ ଆବିଷ୍କୃତ ହୋଇଛି । ମହାମାତ୍ରମାନଙ୍କୁ ଦେବାନାଂ ପ୍ରିୟ ପ୍ରିୟଦର୍ଶୀ ଭାବେ ଅଶୋକଙ୍କ ରାଜକୀୟ ଆଦେଶ ସମ୍ବଳିତ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ଶିଳାଲେଖ ମଧ୍ୟ ଆବିଷ୍କୃତ ହୋଇଛି ।

ଅଧିକାରୀମାନଙ୍କୁ ସୂଚାରୁ ରୂପେ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ସମ୍ପାଦନ କରିବାକୁ ନିଦେ୍ର୍ଦଶ ଦେବା ସହ ପ୍ରଜାମାନଙ୍କୁ ସନ୍ତାନ ଭାବେ ବିବେଚନା କରିବା ପାଇଁ ପ୍ରେରଣା ଦିଆଯାଇଛି ।

ଇହଧାମ ଓ ପରଧାମରେ ରାଜା ସେମାନଙ୍କ ସୁଖ ଓ କଲ୍ୟାଣ ପାଇଁ ସମସ୍ତ ବ୍ୟବସ୍ଥା କରିବେ । ଏହାଦ୍ୱାରା ସେମାନେ ସ୍ୱର୍ଗଲାଭ କରିବେ ଓ ରାଜଋଣରୁ ମୁକ୍ତ ହେବେ ଆଦି ଶିଳାଲେଖରେ ଉଲ୍ଲେଖ ରହିଛି ।

ସଂଗ୍ରହାଳୟଟି ଖ୍ରୀଷ୍ଟପୂର୍ବ ତୃତୀୟ ଶତାବ୍ଦୀରୁ ଆଧୁନିକ ଯୁଗ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୁଦ୍ରାର ଗନ୍ତାଘର ପାଲଟିଛି । ରୌପ୍ୟ ଖୋଦେଇ ମୁଦ୍ରାକୁ ଭାରତ ତଥା ଓଡିଶାର ସର୍ବପୁରାତନ ମୁଦ୍ରା ବୋଲି ବିବେଚନା କରାଯାଏ । ଏହାର ଉଭୟ ପାଶ୍ୱର୍ରେ କିଛି ଚିହ୍ନ ଖୋଦେଇ ହୋଇଥାଏ ।

ଅସୁରଗଡ଼ (କଳାହାଣ୍ଡି) ସାଲେପୁର (କଟକ)ରୁ ମିଳିଥିବା ବିପୁଳ ରୌପ୍ୟ ମୁଦ୍ରା ସଂଗ୍ରହାଳୟରେ ଗଚ୍ଛିତ ରହିଛି । ଏହି ମୁଦ୍ରାଗୁଡ଼ିକ ଦୁଇ ଭାଗରେ ବିଭକ୍ତ କରାଯାଇଛି ।

ଯଥା ସ୍ଥାନୀୟ ଖୋଦେଇ ମୁଦ୍ରା ଓ ରାଜକୀୟ ମୁଦ୍ରା । ସ୍ଥାନୀୟ ମୁଦ୍ରାର ଗୋଟିଏ ପାଶ୍ୱର୍ରେ ଖୋଦେଇ ହୋଇଥିବା ବେଳେ ଅନ୍ୟ ପାଶ୍ୱର୍ଟି ଖାଲି ରହୁଥିଲା ।

ହେଲେ ରାଜକୀୟ ମୁଦ୍ରାର ଉଭୟ ପାଶ୍ୱର୍ରେ ଖୋଦେଇ ହେଉଥିଲା । ଓଡ଼ିଶାର ବିଭିନ୍ନ ସ୍ଥାନରୁ ମିଳିଥିବା ମୁଦ୍ରା ସଂଗ୍ରହାଳୟରେ ସଂରକ୍ଷିତ ରହିଛି ।

ପ୍ରାଚୀନ ଓ ବିରଳ ସାମଗ୍ରୀଗୁଡିକର ସଂରକ୍ଷଣ ସଂଗ୍ରହାଳୟଗୁଡ଼ିକ ପାଇଁ ଆହ୍ୱାନ ପାଲଟିଥାଏ । ତେବେ ଇତିହାସର ପ୍ରତିଟି ପୃଷ୍ଠାକୁ ସଂରକ୍ଷିତ ରଖିବାର ପ୍ରୟାସରେ ଓଡିଶା ରାଜ୍ୟ ସଂଗ୍ରହାଳୟର ସଫଳତା ପ୍ରତିପାଦିତ ହୋଇଛି ।

ଲେଖକ ଓଡ଼ିଶା ସରକାରଙ୍କ ରାଜସ୍ୱ ଓ ବିପର୍ଯ୍ୟୟ ପ୍ରବନ୍ଧନ ବିଭାଗର ପ୍ରମୁଖ ସଚିବ ଭାବେ କାର୍ଯ୍ୟରତ । ଆଲେଖ୍ୟରେ ଦିଆ ଯାଇଥିବା ମତାମତ ତାଙ୍କ ନିଜସ୍ୱ ।

Filed Under: Odia, ବିଶେଷ Tagged With: ଓଡିଶା, ବିଶେଷ

ସେଲିବ୍ରିଟି କହିଲେ ମେରି ଖ୍ରୀଷ୍ଟମାସ୍

December 25, 2020 By LocalWire Leave a Comment

ଭୁବନେଶ୍ୱର, ଡିସେମ୍ବର ୨୫(ଲୋକାଲ ୱାୟାର): ଧରାବତରଣ କରିଛନ୍ତି ଯୀଶୁ । କରୋନା କଟକଣା ଥିଲେ ବି ସବୁଠି ଆନନ୍ଦ, ଉଲ୍ଲାସର ଲହରୀ ।

କେହି କାହାକୁ ଦେଖା ନହୋଇପାରିଲେ କ’ଣ ହେଲା କିନ୍ତୁ ମେରି ଖ୍ରୀଷ୍ଟମାସ୍ କହିବାକୁ ଭୁଲି ନାହାନ୍ତି ।

ଖାସ୍ କରି ବଡ଼ଦିନ ପୂର୍ବରୁ ଆମ ଓଲିଉଡର ତାରକାମାନେ ପ୍ରଶଂସକଙ୍କୁ ମେରି ଖ୍ରୀଷ୍ଟମାସ୍ କହି ବଡ଼ଦିନର ଶୁଭେଚ୍ଛା ଓ ଶୁଭକାମନା ଜଣାଇଛନ୍ତି ।

ସବୁ ପର୍ବ ପରି ଏ ପର୍ବରେ ବି ସେମାନେ ନିଜକୁ ସାମିଲ କରିଛନ୍ତି । ଟେଲି ଧାରାବାହିକ ‘ଅଞ୍ଜଳି’ର ଲୋକପ୍ରିୟ ଅଭିନେତ୍ରୀ ଅର୍ଚ୍ଚିତା ମହାନ୍ତି, ରିଲ୍ରୁ ରିୟଲ୍ ହିରୋ ପାଲଟିଥିବା ଚକୋଲେଟ୍ ବୟ ସବ୍ୟସାଚୀ ମିଶ୍ର, ଏକାଧାରରେ ଅଭିନେତା, ନିଦେ୍ର୍ଦଶକ ଓ କାହାଣୀକାର ଭାବେ ପରିଚିତ ଶ୍ରୀତମ୍ ଦାସ, ହାସ୍ୟାଭିନେତା ତ୍ରିଭୁବନ ପଣ୍ଡା, କଣ୍ଠଶିଳ୍ପୀ ସୋହିନୀ ମିଶ୍ର ଏବଂ ନାୟକ ଜ୍ୟୋତି ପ୍ରମୁଖ ବିଭିନ୍ନ ବେଶ ପୋଷାକରେ ସଜେଇ ହୋଇ ମେରି ଖ୍ରୀଷ୍ଟମାସର ବାର୍ତ୍ତା ବାଣ୍ଟିଛନ୍ତି ।

କିଏ ସାନ୍ତାଙ୍କ ଟୋପି ପିନ୍ଧିଛି ତ ଆଉ କିଏ ସାନ୍ତାଙ୍କ ପାଖରେ ବସିଛି । ଆଉ କିଏ ଖ୍ରୀଷ୍ଟମାସ୍ ଟ୍ରୀ ସହିତ ସାନ୍ତାଙ୍କୁ ରଖି ସେଲଫି ନେଇ ଫଟୋଗୁଡ଼ିକୁ ସୋସିଆଲ୍ ମିଡିଆରେ ପୋଷ୍ଟ କରି ପ୍ରଶଂସକଙ୍କ ଠାରୁ ପ୍ରଶଂସା ସାଉଁଟିଛନ୍ତି ।

ଏମାନଙ୍କ ବ୍ୟତୀତ ଅନ୍ୟମାନେ ବି ବଡ଼ଦିନର ଶୁଭେଚ୍ଛା ଜଣାଇ ସୋସିଆଲ୍ ମିଡିଆରେ ବିଭିନ୍ନ ପୋଷ୍ଟ କରିଛନ୍ତି ।

ଲୋକାଲ ୱାୟାର

Filed Under: Odia, Special, ବିଶେଷ Tagged With: Special, ଓଡିଶା, ବିଶେଷ

ମାଓଗଡରେ ପିଲାଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷିତ କରାଉଛନ୍ତି ଦୁଇ ଝିଅ

December 16, 2020 By Sri Akhanda 2 Comments

ଆଦିବାସୀବହୁଳ ମାଲାକାନଗିରି ଜିଲ୍ଲାରେ ଶିକ୍ଷାର ଅବସ୍ଥା ଶୋଚନୀୟ ହୋଇ ପଡିଥିବା ବେଳେ ଏହି ସମୟରେ ଜିଲ୍ଲା ଦୁଇଜଣ ଝିଅ ନିଜ ଉଦ୍ୟମରେ ସ୍ଥାନୀୟ ପିଲାଙ୍କୁ ପାଠ ପଢାଇ ଶିକ୍ଷିତ କରିବା ପାଇଁ ଆଗେଇ ଆସିଛନ୍ତି ।

ଏହି ଦୁଇ ଝିଆ ହେଲେ ଗୋରାସେତୁ ଗାଁର କୁସମଣୀ ଓ ତୋଙ୍ଗପାଲୀ ଗାଁର ନମିତା ।

ଗୋରାସେତୁ ଗାଁର କୁସମଣୀ :

ମାଓ ପ୍ରବଣ ଅଂଚଳ ଚିତ୍ରକୋଣ୍ଡା ବ୍ଲକର ଗୋରାସେତୁ ଗାଁର ୧୯ ବର୍ଷୀୟ ଝିଅ କୁସମଣୀ ଖିଲୋ ।

ମାଓବାଦୀଙ୍କ ଗଡ ଭାବେ ପରିଚିତ ଏହି ଦୁର୍ଗମ ଓ ଉପାନ୍ତ ଅଂଚଳର କୁସମଣୀ କିନ୍ତୁ ଶିକ୍ଷାର ଆଲୋକ ବାଂଟୁଛନ୍ତି ।

କୋରୋନା ସମୟରେ ସ୍କୁଲ ବନ୍ଦ ଥିବାରୁ କୁସମଣୀ ନିଜ ଅଂଚଳର ପିଲାମାନଙ୍କୁ ପଢାଇବା ପାଇଁ ନିଷ୍ପତ୍ତିି ନେବା ସହ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ଦୁଇ ଓଳା ପାଠ ପଢାଉଛନ୍ତି ।

ଦିନରେ ଗାଁର ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଓ ରାତିରେ ଅଙ୍ଗନବାଡି କେନ୍ଦ୍ରରେ ଛୋଟ ଛୋଟ ପିଲାଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷାଦାନ କରନ୍ତି ସେ ।

କୁସମଣୀ ନିଜେ ଚିତ୍ରକୋଣ୍ଡା ଆବାସିକ ବିଦ୍ୟାଳୟରୁ ହାଇସ୍କୁଲ ପାଠ ପଢା ସାରିଛନ୍ତି ।

ଏବେ ସେ ବାଲିମେଳା ମହାବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଯୁକ୍ତ ତିନି କଳାର ତୃତୀୟ ବର୍ଷର ଛାତ୍ରୀ ।

କୋରୋନା ଯୋଗୁଁ ତାଙ୍କ କଲେଜ୍ ବନ୍ଦ ରହିଥିବାରୁ ନିଜ ଅଂଚଳର ପିଲାମାନଙ୍କୁ ପଢାଇବେ ବୋଲି ସେ ସ୍ଥିର କରିଛନ୍ତି । ।

ଘର ଘର ବୁଲି ସେ ପିତାମାତାଙ୍କୁ ବୁଝାଇ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ପାଠ ପଢିବା ପାଇଁ ଛାଡିବାକୁ କହିଥିଲେ ।

ବିଶେଷକରି ଝିଅମାନଙ୍କୁ ପାଠ ପଢାଇବା ପାଇଁ ସେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ବୁଝାଉଛନ୍ତି । ଏହା ଫଳରେ ଗାଁର ଅଧିକରୁ ଅଧିକ ଝିଅ ପାଠ ପଢା ପ୍ରତି ଆଗ୍ରହ ପ୍ରକାଶ କରିଛନ୍ତି ।

କୁସମଣୀ କହନ୍ତି, “ମୁଁ ଜଣେ ଝିଅ ହୋଇ ପାଠ ପଢାଉଥିବାରୁ ଗାଁ ଲୋକେ ସେମାନଙ୍କ ଝିଅ ମଧ୍ୟ ପାଠ ପଢୁ ବୋଲି ଭାବୁଛନ୍ତି ଏବଂ ମୋ ପାଖକୁ ପାଠ ପଢିବା ପାଇଁ ଛାଡୁଛନ୍ତି ।

ଝିଅ ମଧ୍ୟ ପୁଅମାନଙ୍କ ପରି ସବୁ କିଛି କରିପାରିବ । ତେଣୁ ଝିଅଙ୍କୁ ଶୀଘ୍ର ବାହା ନଦେବାକୁ ମଧ୍ୟ ମୁଁ ଲୋକଙ୍କୁ ବୁଝାଉଛି ।”

ତୋଙ୍ଗପାଲୀ ଗାଁର ନମିତା :

କୁସମଣୀଙ୍କ ପରି ଆଉ ଜଣେ ଝିଅ ହେଉଛନ୍ତି ଉଡୁପା ପଂଚାୟତର ସୀମାନ୍ତ ତୋଙ୍ଗପାଲୀ ଗାଁର ନମିତା ମାଡକାମୀ ।

ଅର୍ଥ ଅଭାବରୁ ଅଧାରୁ କଲେଜ୍ ପାଠପଢା ଛାଡିଥିଲେ ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କର ପାଠ ପଢିବା ଓ ପଢାଇବାର ନିଶା ଯାଇନାହିଁ ।

ସେ ଦୁଇବର୍ଷରୁ ନିଜ ଗାଁ ସ୍କୁଲରେ ପିଲାଙ୍କୁ ପାଠ ପଢାଉଛନ୍ତି । ତାଙ୍କ ପାଠ ପଢା ଶୈଳୀ କୌଣସି ତାଲିମ ପ୍ରାପ୍ତ ଶିକ୍ଷକଙ୍କ ଠାରୁ କମ୍ ନୁହେଁ ।

ବିଶେଷକରି ସ୍ଥାନୀୟ ଭାଷାରେ ସେ ପିଲାଙ୍କ ସହ ଭାବ ବିନିମୟ କରିବା ସହିତ ସେହି ଭାଷାରେ ପିଲାଙ୍କୁ ପାଠ ବୁଝାଉଥିବାରୁ ସେ ପିଲାମାନଙ୍କର ବେଶ୍ ପ୍ରୀୟ ହୋଇପାରିଛନ୍ତି ।

ନମିତା ନିଜେ ବହୁ ସମସ୍ୟାର ସାମ୍ନା କରି ମାଟ୍ରିକ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପଢିଥିଲେ ଏବଂ ଏମଭି-୭୯ କଲେଜ୍ ରେ ନାଁ ଲେଖାଇଥିଲେ ।

କିନ୍ତୁ ଅର୍ଥ ଅଭାବରୁ ସେ ଅଧାରୁ କଲେଜ୍ ପାଠ ଛାଡି ଚାଲି ଆସିଥିଲେ । କିନ୍ତୁ ନିଜେ ପାଠ ପଢିବା ଓ ଅନ୍ୟକୁ ଶିକ୍ଷିତ କରାଇବାର ତାଙ୍କର ଲକ୍ଷ୍ୟ ମଉଳି ନଥିଲା । ସେ ଗାଁର ପିଲାମାନଙ୍କୁ ପାଠ ପଢାଇବା ଆରମ୍ଭ କଲେ ।

ତାଙ୍କର ଆଗ୍ରହ ଦେଖି ଗାଁ ଲୋକେ ତାଙ୍କୁ ସ୍କୁଲରେ ପଢାଇବା ପାଇଁ କହିଲେ । ଏବେ ସେ ସ୍କୁଲରେ ପାଠ ପଢାଉଛନ୍ତି ।

ତାଙ୍କୁ ଗାଁ ଲୋକେ ମାସିକ ଏକ ହଜାର ଟଙ୍କା ପାରିଶ୍ରମିକ ଆକାରରେ ଦେଉଛନ୍ତି । ଏହି ଟଙ୍କା ସଂଚୟ କରି ସେ ଆଗକୁ ନିଜ ପାଠପଢା ସାରିବେ ବୋଲି କହିଛନ୍ତି ।

ଏନେଇ ନମିତା କୁହନ୍ତି, ମୁଁ ପ୍ରାଥମିକ ସ୍କୁଲରେ ପଢିବା ବେଳେ ବହୁ ସମସ୍ୟାରେ ଗତି କରିଛି ।

ତେବେ ଏହି ସମସ୍ୟା ଆମ ଗାଁର ପିଲାମାନେ ନ ଭୋଗନ୍ତୁ, ସେଥିପାଇଁ ମୁଁ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ପଢାଇବା ପାଇଁ ଆଗକୁ ବାହାରିଛିା ଏହା ମୋତେ ଖୁସୀ ଦେଉଛି ଯେ ମୋତେ ଦେଖି ଅନ୍ୟ ପିଲାମାନେ ବିଶେଷକରି ଝିଅମାନେ ପାଠ ପଢିବାକୁ ଆଗକୁ ଆସୁଛନ୍ତି ।

କଠିନ ପରିସ୍ଥିତିମଧ୍ୟରେ ଏହି ଝିଅମାନଙ୍କର ଦୃଢ ଆତ୍ମବିଶ୍ୱାସ ଓ ନିରନ୍ତର ପ୍ରୟାସ ସମସ୍ତଙ୍କ ପାଇଁ ଉଦାହରଣ ସୃଷ୍ଟି କରିଛି ।

ମାଓଗଡରେ ବୋମା ବନ୍ଧୁକର ଗର୍ଜନକୁ ନ ଡରି ସେମାନେ ସ୍ୱାଭାବିକ ଭାବେ ଶିକ୍ଷାର ବାତାବରଣ ଗଢି ତୋଳୁଛନ୍ତି ।

ଯାହା ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ବିକାଶର ମୁଖ୍ୟସ୍ରୋତରେ ସାମିଲ ହେବା ପାଇଁ ଆହ୍ୱାନ ଦେଇଛି ।

Filed Under: Odia, Special, ବିଶେଷ Tagged With: Special, ଓଡିଶା, ବିଶେଷ, ଭୁବନେଶ୍ୱର, ମାଲକାନଗରି, ମାଲକାନାଗିରି

ଓଡ଼ିଶାରେ ଭୋକାଲ ଫର୍ ଲୋକାଲ କ୍ରେଜ୍

December 15, 2020 By LocalWire Leave a Comment

ଭୁବନେଶ୍ୱର, ଡିସେମ୍ବର ୧୫(ଲୋକାଲ ୱାୟାର): ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ନରେନ୍ଦ୍ର ମୋଦି ‘ଭୋକାଲ୍ ଫର ଲୋକାଲ୍’କୁ ପ୍ରୋତ୍ସାହିତ କରୁଥିବା ବେଳେ ଏହାର କ୍ରେଜ୍ ଓଡ଼ିଶାରେ ମଧ୍ୟ ଦେଖିବାକୁ ମିଳିଛି ।

ଉପହାର ଦେବାରେ ଲୋକେ ଏନେଇ ବେଶୀ ଆଗ୍ରହ ଦେଖାଇଛନ୍ତି । ଗ୍ରୀନ୍ ଦୀପାବଳି ଭିତରେ ଲୋକଙ୍କ ସୃଜନଶୀଳତା ଆଉ ସୀମିତ ହୋଇ ରହିନି; ବରଂ ଲୋକେ ଏହାକୁ କିପରି ବ୍ୟାପକ ଭାବେ ଆଦରି ପାରିବେ ସେଥିପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା ଆରମ୍ଭ କରିଛନ୍ତି ।

ନିକଟରେ କେନ୍ଦ୍ର ପେଟ୍ରୋଲିୟମ୍ ମନ୍ତ୍ରୀ ଧର୍ମେନ୍ଦ୍ର ପ୍ରଧାନ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ଏହି ଅପିଲ୍କୁ ମାନିବା ପାଇଁ ଜନସାଧାରଣଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରିବା ପରେ ଏନେଇ ବିଭିନ୍ନ ଅନୁଷ୍ଠାନ ପକ୍ଷରୁ ପ୍ରୟାସ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଛି ।

ବକୁଲର ଗଛ ଉପହାର:

ନୂଆବର୍ଷ, ବଡଦିନଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ଜନ୍ମଦିନ ଯାଏଁ; ସମସ୍ତ ଉତ୍ସବକୁ ଆଖି ଆଗରେ ରାଜଧାନୀ ବକୁଲ୍ ଫାଉଣ୍ଡେସନ୍ ପକ୍ଷରୁ ଭିନ୍ନ ଧରଣର ଉପହାର ପ୍ୟାକେଜିଂ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଛି ।

ଭୋକାଲ୍ ଫର ଲୋକାଲର ମନ୍ତ୍ରକୁ ଆପଣେଇ ବକୁଲ୍ ଫାଉଣ୍ଡେସନ୍ ଭିନ୍ନ ଅନ୍ଦାଜରେ ଏହି କ୍ୟାମ୍ପେନ୍ ଆରମ୍ଭ କରିଛି ।

ଯେଉଁଥିରେ ପ୍ରିୟଜନଙ୍କୁ ଉପହାର ଆକାରରେ ଓ ଅଭ୍ୟର୍ଥନା ସ୍ୱରୂପ ଗଛଟିଏ ଉପହାର ଦେବାକୁ ପ୍ରୋତ୍ସାହିତ କରାଯାଉଛି ।

ଏନେଇ ବକୁଲ୍ ଫାଉଣ୍ଡେସନ୍ ମୁଖ୍ୟ ସୁଜିତ୍ ମହାପାତ୍ର କହିଛନ୍ତି ଆମେ ପୂର୍ବରୁ ବି ଏହି ଅଭ୍ୟାସ ଜାରି ରଖିଥିଲୁ । ଯାହାକୁ ପୁଣିଥରେ ଆରମ୍ଭ କରିଛୁ ।

ଘର ତିଆରି ଚକୋଲେଟ, ମାଟି ଦୀପ, ସ୍ନାକ୍ସକୁ ନେଇ ଏକ ଉପହାର ପ୍ୟାକେଟ ତିଆରି କରିଛୁ ।

କେବଳ ସେତିକି ନୁହେଁ ଜଣେ ଚାହିଁଲେ ଗଛକୁ ବି ନିଜ ପ୍ରିୟଜନଙ୍କୁ ଉପହାର ଆକାରରେ ଦେଇପାରିବ ।

ଅଦିିଶାର ରୋଗ ପ୍ରତିରୋଧକ ପ୍ୟାକେଜ୍

ଅଦିଶା ପକ୍ଷରୁ ନିଜ ପ୍ରିୟଜନଙ୍କୁ ଉପହାର ଦେବା ପାଇଁ ଏକ ରୋଗ ପ୍ରତିରୋଧକ ପ୍ୟାକେଜ୍ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରାଯାଇଛି ।

ଯେଉଁଥିରେ କନ୍ଧମାଳ ହଳଦୀ, ଡାଲଚିନି ଗୁଣ୍ଡ, ମହୁ, ମାଣ୍ଡିଆ ଆଦି ସାମଗ୍ରୀକୁ ଏକତ୍ର କରି ଏକ ସୁନ୍ଦର ପ୍ୟାକେଟ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରାଯାଇଛି ।

ଯାହାକୁ ଆଦିବାସୀ ରୋଗପ୍ରତିରୋଧକ ମନ୍ତ୍ର ବା ଟ୍ରାଇବାଲ ଉମ୍ୟୁନିଟି ବୁଷ୍ଟର ଭାବେ ବିବେଚନା କରି ଏବାବଦରେ ଲୋକଙ୍କୁ ସଚେତନ କରାଯାଉଛି ।

ଯାହାର ଦାମ୍ ୮୫୦ ଟଙ୍କାରୁ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଛି । ଏହାବାଦ୍ ଜଣେ ଚାହିଁଲେ କଷ୍ଟମାଇଜଡ ପ୍ୟାକେଟ ମଧ୍ୟ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିପାରିବା ଭଳି ସୁବିଧା ମଧ୍ୟ କରାଯାଇଛି ।

ଜଣେ ନିଜ ରୁଚି ମୁତାବକ ପ୍ୟାକେଟରେ ଲିମ୍ବ ପତ୍ର ଗୁଣ୍ଡ, ମହୁ, ଅଁଳା ଗୁଣ୍ଡ, ଶିକାକାଇ ଓ ରିଠା ଗୁଣ୍ଡ ସମେତ ବିଭିନ୍ନ ଆଦିବାସୀ ରାସନ ସାମଗ୍ରୀ ଆଦିକୁ ନେଇ ଉପହାର ବାକ୍ସ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିପାରିବ ।

ଓଡ଼ିଶା ହସ୍ତତନ୍ତ ମୋହରେ ସଭିଏଁ

କେନ୍ଦ୍ର ସରକାରଙ୍କ ଭୋକାଲ୍ ଫର ଲୋକାଲର ମନ୍ତ୍ରକୁ ଆଉ ପାଦେ ଆଗକୁ ନେବା ପାଇଁ ବିଭିନ୍ନ ଫ୍ୟାଶନ୍ ଡିଜାଇନର ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ସ୍ତରରେ ପ୍ରୟାସ ଆରମ୍ଭ କରିଛନ୍ତି ।

ପର୍ବପର୍ବାଣୀ ହେଉ ବା ଉପହାର ଦେବାର ଅବସରଟିଏ ସୃଷ୍ଟି ହେଲେ ସେମାନେ ଓଡ଼ିଶା ହସ୍ତତନ୍ତ ସାମଗ୍ରୀଟିଏ ଦେବାକୁ ପ୍ରୋତ୍ସାହିତ କରୁଛନ୍ତି ।

 

ସେହିପରି ଭାବେ ଗ୍ରାହକଙ୍କୁ ଆକୃଷ୍ଟ କରିବା ପାଇଁ ଓଡ଼ିଶା ହସ୍ତତନ୍ତ ସାମଗ୍ରୀକୁ ବ୍ୟବହାର କରି ନୂଆ ନୂଆ ଡିଜାଇନର ଶାଢ଼ୀ, ଗାଉନ୍, ୱାନପିସ୍, ୱେଷ୍ଟର୍ଣ୍ଣ ପୋଷାକ ସବୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରାଯାଇଛି ।

ଏ ବାବଦରେ ଫ୍ୟାଶନ୍ ଡିଜାଇନର ପଙ୍କଜା ସେଠୀ କହନ୍ତି ଓଡ଼ିଶା ହସ୍ତତନ୍ତକୁ ଲୋକାଭିମୁଖୀ କରିବା ପାଇଁ ଆମେ ବିଭିନ୍ନ ସମୟରେ ପ୍ରୟାସ କରୁଛୁ ।

କରୋନା ଭଳି ମହାମାରୀ ସବୁ ବର୍ଗର ଲୋକଙ୍କ ଆର୍ଥିକ ମେରୁଦଣ୍ଡକୁ ଦୋହଲାଇ ଦେଇଥିବା ବେଳେ ଏଥିରେ ସବୁଠାରୁ ଅଧିକ ପ୍ରଭାବିତ ହୋଇଛନ୍ତି ନିମ୍ନ ମଧ୍ୟବିତ୍ତ ପରିବାରର ଲୋକେ ।

ବୁଣାକାର, କାରିଗରମାନେ ଏହି ଶ୍ରେଣୀର ହୋଇଥିବା ବେଳେ ଏମାନଙ୍କୁ ପୁଣିଥରେ ଆର୍ଥିକ ସ୍ୱାବଲମ୍ବୀ କରିବା ପାଇଁ ଆମକୁ ଭୋକାଲ୍ ଫର ଲୋକାଲ୍ ମନ୍ତ୍ରକୁ ଆପଣେଇବାକୁ ହେବ ।

ଆଉ ଜଣେ ସଚେତନ ନାଗରିକ ଭାବେ ଯେତେବେଳେ ବି କିଛି କିଣୁଛେ ତାହା ଯେପରିକି ସ୍ଥାନୀୟ ବୁଣାକାର ଓ ସ୍ଥାନୀୟ ସାମଗ୍ରୀକୁ ପ୍ରୋତ୍ସାହିତ କରିବା ପାଇଁ ଖର୍ଚ୍ଚ ହେଉଛି ସେ ଦିଗରେ ଦୃଷ୍ଟି ଦେବାକୁ ହେବ ।

ଲୋକାଲ ୱାୟାର

Filed Under: Odia, Special, ବିଶେଷ Tagged With: Special, ଓଡିଶା, ବିଶେଷ, ଭୁବନେଶ୍ୱର

ପାହାଡ଼ି ମହିଳାଙ୍କ ହସ୍ତତନ୍ତ ଏବେ ଫ୍ଲିପକାର୍ଟରେ, ସଫଳତାର କାହାଣୀ କହୁଛି ସିଲକ୍ ପାର୍କ

December 15, 2020 By LocalWire Leave a Comment

ଭୁବନେଶ୍ୱର, ଡିସେମ୍ବର ୧୫(ଲୋକାଲ ୱାୟାର): ବଡ଼ ବଡ଼ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟର ଡିଗ୍ରୀ ନାହିଁ ହାତରେ ।

ଡିଜିଟାଲ ଦୁନିଆର ଜ୍ଞାନକୌଶଳ ବି ଜଣାନାହିଁ ଏମାନଙ୍କୁ । ଘରର ଚାରିକାନ୍ଥ ଭିତରେ ରହି ରୋଷେଇ କରିବା, ଜଙ୍ଗଲରୁ ଶାଳ ମହୁଲି ସଂଗ୍ରହ କରିବା, ବୁବେଇ ଦଉଡ଼ି ତିଆରି କରିବା ଭିତରେ ଏମାନଙ୍କ ଜୀବନ ସୀମିତ; ହେଲେ କିଛିଦିନ ହେବ ସବୁକିଛି ବଦଳିଯାଇଛି ।

ଘରର ଚାରିକାନ୍ଥ ଡେଇଁ ଏମାନେ ବାହାରିଛନ୍ତି ବାହାରକୁ । ନିଜ ହାତରେ ନିଜେ ବୁଣିଛନ୍ତି ସ୍ୱପ୍ନର ମିନାର ।

କଠିନ ପରିଶ୍ରମ ଓ ବୃତ୍ତି ପ୍ରତି ଆସକ୍ତି ହିଁ ସେମାନଙ୍କୁ ରେଶମ ଦୁନିଆରେ ଦେଇଛି ନୂଆ ପରିଚୟ ।

ମହିଳା ସଶକ୍ତିକରଣର ଭିନ୍ନ ଦିଗକୁ ଆବିଷ୍କାର କରି ସମସ୍ତଙ୍କ ପାଇଁ ରୋଲ ମଡେଲ ହୋଇପାରିଥିବା ଏହି ମହିଳାମାନେ ହେଲେ କେନ୍ଦୁଝର ଜିଲ୍ଲା ଭଗାମୁଣ୍ଡା ସିଲ୍କ ପାର୍କର ୨୦୦ କର୍ମଚାରୀ ।

୨୦୧୯ ମସିହା କଥା । ଜାତୀୟ ହସ୍ତତନ୍ତ ମନ୍ତ୍ରଣାଳୟ ଓ ଜିଲ୍ଲା ପ୍ରଶାସନର ମିଳିତ ସହଯୋଗରେ ମହିଳା ସଶକ୍ତୀକରଣ ପାଇଁ ଏକ ନୂଆ ରାସ୍ତା ଖୋଜାହେଲା ।

୭୦ କୋଟି ଟଙ୍କା ବ୍ୟୟରେ କେନ୍ଦୁଝର ଜିଲ୍ଲା ଭଗାମୁଣ୍ଡାରେ ତିଆରି ହେଲା ଏକ ଛୋଟ ସିଲକ୍ ୟୁନିଟ ।

୭ରୁ ୮ ଜଣ ସ୍ଥାନୀୟ ମହିଳାଙ୍କୁ ନେଇ କରାଗଲା ସିଲକ୍ ପାର୍କ । ଦକ୍ଷତା ବିକାଶ ତାଲିମ, ଜୀବନ କୌଶଳ ଶିକ୍ଷା ଦ୍ୱାରା ସେମାନଙ୍କୁ ବୟନ ଶିଳ୍ପର ନୂଆ ଧାରା ସହ ପରିଚୟ କରାଗଲା ।

ଆଉ ସେଇଠୁ ଆରମ୍ଭ ହେଲା ଭଗାମୁଣ୍ଡା ଟସର ସିଲକ୍ ପାର୍କ । ସ୍ଥାନୀୟ ଆଦିବାସୀ ମହିଳାଙ୍କଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ଆର୍ଥିକ ଅନଗ୍ରସର ସ୍ଥିତିରେ ଥିବା ମହିଳା, ବେରୋଜଗାର ଓ ମାନସିକ ଚାପଗ୍ରସ୍ତ ଓ ଆର୍ଥିକ ସ୍ୱଚ୍ଛଳ ନଥିବା ମହିଳାମାନେ ଧୀରେ ଧୀରେ ଜିଲ୍ଲା ପ୍ରଶାସନ ସହାୟତାରେ ଏଠାରେ କାମ କରିବାର ସୁଯୋଗ ପାଇଲେ ।

୭ ଜଣରୁ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିବା ଏହି ସିଲକ୍ ପାର୍କ ଏବେ ୨୦୦ ସ୍ଥାନୀୟ ମହିଳାଙ୍କୁ କର୍ମ ନିଯୁକ୍ତିର ଆଧାର ହୋଇ ପାରିଛି ।

ଏ ବାବଦରେ ସିଲକ୍ ପାର୍କର ମହିଳା କର୍ମଚାରୀ କୁନି ଦେହୁରି କହନ୍ତି, ଆମେ ୬ ହାତିଆ ଶାଢ଼ୀ ତିଆରି କରୁଥିଲୁ; ହେଲେ ଏହା ଯେ କେବେ କାହା ଦେହରେ ଶୋଭାପାଇବ ତାହା ଭାବି ପାରୁନଥିଲୁ ।

ହାଲକା ଟସର ସିଲକ୍ ଶାଢ଼ୀରେ ଗୋଲାପୀ ଓ ନୀଳ ରଙ୍ଗର ଫ୍ଲୋରାଲ୍ ପ୍ରିଣ୍ଟ ଥିବା ଆମେ ଏକ ଶାଢ଼ୀ ବୁଣିଥିଲୁ ।

ଏହାକୁ ବିକ୍ରି କରିବା ପାଇଁ ଆମେ ଇ-ମାର୍କେଟକୁ ଦେଇଥିଲୁ । ଡିଜିଟାଲ୍ ମାର୍କେଟରେ ପ୍ରଦର୍ଶିତ ହେବାର ତିନି ଦିନ ଭିତରେ ଏହା ଫ୍ଲିପକାର୍ଟରେ ବିକ୍ରି ହୋଇଗଲା ।

ପ୍ରଥମଥର ପାଇଁ ଏହାଥିଲା ଆମ ପାଇଁ ସବୁଠୁ ବଡ଼ ସଫଳତା । ଲକଡାଉନ୍ ସତ୍ତ୍ୱେ ଆମେ ଏବେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପ୍ରାୟ ୫୦ରୁ ଅଧିକ ଶାଢ଼ୀ ଅନଲାଇନରେ ବିକ୍ରି କରି ସାରିଲୁଣି ।

ମାତ୍ର ଗୋଟିଏ ବର୍ଷର ବୁଣାକାର ତାଲିମ ନେଇଥିବା ଏହି ମହିଳାମାନେ ଆଜି ନିଜ ନିଜ କାରିଗରୀରେ ନିପୁଣା ।

ସବୁଠାରୁ ବଡ଼ କଥା ହେଲା ଟସର ପାର୍କରେ କାମ କରୁଥିବା ଏହି ମହିଳା ସବୁ ପାଖ ଗାଁର ଓ ଏମାନେ ସମସ୍ତେ ପ୍ରାୟ ଟସର ଉଦ୍ୟାନରେ କାମ କରୁଥିବା ଚାଷୀମାନଙ୍କ ପରିବାର ସଦସ୍ୟ ।

ଭଗାମୁଣ୍ଡା ସ୍ଥିତ ଟସର ସିଲ୍କ ପାର୍କ ତିଆରି ହେବା ଆଗରୁ ଏହି ମହିଳାମାନେ ଘରୋଇ କାମରେ ସମୟ ଅତିବାହିତ କରୁଥିଲେ ।

୨୦୧୯ ମସିହା ପରେ କିନ୍ତୁ ଏମାନଙ୍କ ଭାଗ୍ୟ ବଦଳିଗଲା । ଆଉ ଆଜି ଗାଁର ୨୦୦ରୁ ଅଧିକ ମହିଳା ଏହି ଟସର ସିଲ୍କ ପାର୍କରେ କାମ କରୁଛନ୍ତି ।

ସେମାନେ କେବଳ ରେଶମ ସୂତା ଉତ୍ପାଦନ କରୁଛନ୍ତି ତା’ନୁହେଁ; ବରଂ ଶାଢ଼ୀ ବୁଣାଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି କପଡା ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବା, ଶାଢ଼ୀକୁ ବିଭିନ୍ନ ଡିଜାଇନରେ ମୁଦ୍ରଣ କରିବା ଓ ଶାଢ଼ୀରେ ଚିତ୍ର ଆଙ୍କବା ଭଳି ଯାବତୀୟ କାମ କରୁଛନ୍ତି ।

କେନ୍ଦ୍ର ବୟନ ଓ ହସ୍ତତନ୍ତ ବିଭାଗ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ ଭାରତରେ ଏଭଳି ପରିକଳ୍ପନାକୁ ବାସ୍ତବ ରୂପ ଦେବାକୁ ପ୍ରୟାସ କରାଯାଇଛି ।

କେନ୍ଦୁଝର ଜିଲ୍ଲା ପ୍ରଶାସନ ଓ କେନ୍ଦ୍ର ବୟନ ଓ ହସ୍ତତନ୍ତ ବିଭାଗର ମିଳିତ ପ୍ରୟାସରେ କରାଯାଇଥିବା ଏହି ପାର୍କର ମୂଳ ଆଭିମୁଖ୍ୟ ହେଉଛି ‘ଫାର୍ମ ଟୁ ଫାଇବର ଟୁ ଫାବ୍ରିକ୍ ‘।

ଅର୍ଥାତ ଚାଷ ଜମିରୁ ରେଶମ ପୁଣି କପଡ଼ା । ସାମର୍ଥ୍ୟ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ଅଧୀନରେ ଗତବର୍ଷ ହସ୍ତତନ୍ତ ବିଭାଗ ଫ୍ଲିପ୍କାର୍ଟ ସହ ବୁଝାମଣା ପତ୍ର ସ୍ୱାକ୍ଷର କରିବା ସହ ଟସର ଉତ୍ପାଦିତ ଶାଢ଼ୀର ବଜାର ପ୍ରବେଶ ପାଇଁ ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ଦେଇଥିଲା ।

୨୦୨୦ ଅଗଷ୍ଟ ମାସରେ ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ ଭଗାମୁଣ୍ଡା ଟସର ସିଲ୍କ ପାର୍କ(ବିଟିଏସପି) ବ୍ରାଣ୍ଡରେ ପ୍ରଡକ୍ଟ ବିକ୍ରି ହେବା ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା ।

୭ ଟି ଟସର ରିୟରର କୋପରେଟିଭ୍ ସୋସାଇଟି ଦ୍ୱାରା ଜିଲ୍ଲାରୁ ୪୦-୫୦ ଟନ୍ ସିଲ୍କ କୁକୁନ୍ ପ୍ରତିଦିନ ଉତ୍ପାଦିତ ହେଉଛି ଓ ପାର୍କକୁ ଯାଉଛି ।

ଯେଉଁଥିରୁ ପାର୍କର ମହିଳାମାନେ ପ୍ରତିଦିନ ୧୨ରୁ ୧୫ କିଲୋଗ୍ରାମ ସିଲକ୍ ସୂତା ବାହାର କରିବା ସହ ୨୦ ରୁ ୩୦ ମିଟର ଟସର ଥାନ ବୁଣୁଛନ୍ତି ।

କେନ୍ଦୁଝର ଗାଁର ଆଦିବାସୀମାନେ ପାରମ୍ପରିକ ଭାବେ ଟସର ଚାଷ କରିଥାନ୍ତି । ମାତ୍ର କିଛି ବର୍ଷ ଆଗରୁ ଗାଁକୁ ମାଇନିଂ ଓ ଖଣି ଭଳି ଶବ୍ଦ ସହ ଜଡ଼ିତ ପେସା ପଶି ଆସିବାରୁ ଲୋକେ ପ୍ରଲୋଭିତ ହୋଇ ନିଜ ନିଜର କୌଳିକ ବୃତ୍ତିରୁ ମୁହଁ ଫେରାଇ ନେଇଥିଲେ ।

ଗତ ଏକ ଦଶନ୍ଧି ହେବ କେନ୍ଦୁଝରରେ ଖଣି କାରବାର ବନ୍ଦ ହେବାକୁ ଲାଗିଛି । ଫଳରେ ଆଦିିବାସୀମାନେ ପୁଣିଥରେ ଘରମୁହାଁ ହେବା ଆରମ୍ଭ କରିଛନ୍ତି ।

ସେମାନେ ନିଜ ନିଜର ପାରମ୍ପରିକ ଜ୍ଞାନ କୌଶଳକୁ ପୁଣିଥରେ ଆପଣେଇବାକୁ ପ୍ରୟାସ ଆରମ୍ଭ କରିଛନ୍ତି ।

ଏବେ ପ୍ରକଳ୍ପ ଅଧୀନରେ ପ୍ରତି ଗାଁ ଲୋକଙ୍କୁ ଟସର ଚାଷ ପାଇଁ ଆବଶ୍ୟକ ଅସନ ଓ ଅର୍ଜୁନ ଗଛ ଲଗାଇବାକୁ ପ୍ରୋତ୍ସାହିତ କରାଯିବା ସହ ଏଥିପାଇଁ ଏକ ହେକ୍ଟରର ଚାଷ ଜମି ଯୋଗାଇ ଦିଆଯାଇଛି ।

ଯେତେବେଳେ ଏହି ଅଞ୍ଚଳରେ କୁକୁନର ପରିମାଣ ବୃଦ୍ଧି ହେଲା, ସେତେବେଳେ ସରକାର ଭଗାମୁଣ୍ଡାରେ ଟସର ସିଲ୍କ ପାର୍କ ନିର୍ମାଣ କରିବାକୁ ଚିନ୍ତା କଲେ ।

ସ୍ଥାନୀୟ ଅଞ୍ଚଳର ସାମଗ୍ରିକ ବିକାଶ ସହ ଗାଁ ଲୋକଙ୍କୁ ବର୍ଷ ଯାକ କର୍ମ ନିୟୋଜନ ଯୋଗାଇ ଦେବା ଏହି ପ୍ରକଳ୍ପର ମୂଳ ଲକ୍ଷ୍ୟ ବୋଲି ଭଗାମୁଣ୍ଡା ଟସର ପାର୍କ ଦାୟିତ୍ୱରେ ଥିବା ଅଧିକାରୀ ପିକେ ମହାପାତ୍ର କହିଛନ୍ତି ।

ଏ ବାବଦରେ କାରିଗର କୁନି ଦେହୁରି କହିଛନ୍ତି, କଞ୍ଚାମାଲ ସିଲ୍କକୁ ପ୍ରୋସେସିଂ କରି ଶାଢ଼ୀ ବୁଣିବା ସହ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ସାମଗ୍ରୀ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବା ପାଇଁ ତାଲିମ ନେଇଛୁ ।

ପୂର୍ବରୁ ୧୦ରୁ ୧୫ ଜଣ ମହିଳା ଏହି କାମ କରିବାକୁ ଆଗ୍ରହୀ ହୋଇ ଆଗେଇ ଆସିଥିଲେ ମାତ୍ର ଏବେ ଅଧିିକରୁ ଅଧିକ ମହିଳା ଆମ ସହ ଯୋଡ଼ି ହୋଇଛନ୍ତି ।

ଲୋକାଲ ୱାୟାର

Filed Under: Odia, Special, ବିଶେଷ Tagged With: Special, ଓଡିଶା, କେନ୍ଦୁଝର, ବିଶେଷ

କ୍ୟାନସର ରୋଗୀଙ୍କ ପାଇଁ ଚୁଟି ଦାନ କଲେ ଶ୍ରୁତି

December 15, 2020 By LocalWire Leave a Comment

ଭୁବନେଶ୍ୱର, ଡିସେମ୍ବର ୧୫(ଲୋକାଲ ୱାୟାର): କ୍ୟାନସର ରୋଗୀଙ୍କୁ ନିଜର ଚୁଟି ଦାନ କରି ଚର୍ଚ୍ଚାକୁ ଆସିଛନ୍ତି ବାରିପଦାର ଝିଅ ଶ୍ରୁତି ସ୍ୱପ୍ନା ।

ମାତ୍ର ୨୦ ବର୍ଷ ବୟସରେ ଶ୍ରୁତିଙ୍କ ଏଭଳି ତ୍ୟାଗକୁ ସାଧାରଣରେ ବେଶ ପ୍ରଶଂସା କରାଯାଇଛି ।

ନିଜର ଏଭଳି ତ୍ୟାଗ ବାବଦରେ ଶ୍ରୁତି କହନ୍ତି, ମୁଁ ଯେହେତୁ ଜଣେ ଏନଏସଏସ୍ ସ୍ୱେଚ୍ଛାସେବୀ ତେଣୁ ସେବା ମୋର ବ୍ରତ ।

ତାଛଡ଼ା ମୋ ମା’ ସ୍ୱପ୍ନା ବୋଷ ବି ଜଣେ ସେବିକା । ସେ ଏବେ ଭୁବନେଶ୍ୱର ସ୍ଥିତ ଆମ୍ରି ଡାକ୍ତରଖାନାରେ ଜିଏନଏମ୍ ଅଛନ୍ତି ।

କହିବାକୁ ଗଲେ ପିଲାବେଳୁ ଏ ସେବା କରିବା ମନୋଭାବ ମା’ଙ୍କଠାରୁ ମୋ ଭିତରକୁ ଆସିଛି ।

ଚୁଟି ଦାନ କରିବା ସ୍ୱପ୍ନ ମୋର ଆଜିର ନୁହେଁ ବିଗତ ତିନି ବର୍ଷ ହେଲାଣି ମୁଁ ପ୍ରତିଦିନ ଏକଥା ଭାବେ ।

ବାରିପଦାରେ ଗତ କିଛି ବର୍ଷ ହେବ ୟୁନିସେକ୍ସ ସେଲୋନ୍ ଅରମ୍ଭ ହୋଇଛି । ତେଣୁ ମୁଁ ସେମାନଙ୍କୁ ଯାଇ ଚୁଟି ଦାନ ବାବଦରେ ପଚାରିଥିଲି ।

ସେଠାରୁ ନିରାଶ ହେବା ପରେ ମୁଁ ମୋର ଜଣେ ସିନିୟର ଆନନ୍ଦମୟୀ ଦିଦିଙ୍କ ସହ ସଂସ୍ପର୍ଶରେ ଆସିଲି ।

ଆଉ ତାପରେ ଚୁଟି ଦାନ ବାବଦରେ ଜାଣିବାକୁ ପାଇଥିଲି । ଶେଷରେ ନିଜର ଚୁଟି କାଟିଛି । ଜାନୁଆରୀ ୩ ତାରିଖରେ ମୁଁ ଏହାକୁ କୋରିୟର କରିବି ।

ଏନଏସଏସରେ ଯୋଗଦେବା ଦିନକୁ ମୁଁ ବିଭିନ୍ନ ସମୟରେ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାର ସେବା କାମରେ ନିଜକୁ ନିୟୋଜିତ କରେ ।

ଇତି ମଧ୍ୟରେ ମୁଁ ରଥଯାତ୍ରା, ନ୍ୟାସନାଲ୍ ଇଣ୍ଟିଗ୍ରେସ୍ କ୍ୟାମ୍ପ, ନ୍ୟାସନାଲ୍ ଆଡଭେଞ୍ଚର କ୍ୟାମ୍ପ ଆଦିରେ ଯୋଗ ଦେଇ ସାରିଛି ।

ମୟୂରଭଞ୍ଜ ଜିଲ୍ଲା ବାରିପଦାରେ ଜନ୍ମିତ ଶ୍ରୁତି ଏମକେସି ହାଇସ୍କୁଲରେ ପାଠ ପଢ଼ା ଶେଷ କଲା ପରେ ଏମପିସି ଜୁନିୟର କଲେଜରୁ ଯୁକ୍ତ ଦୁଇ କଳାରେ ଶିକ୍ଷା ଲାଭ କରିଛନ୍ତି ।

ଶ୍ରୁତି ଏବେ ଏମପିସି ସ୍ୱୟଂଶାସିତ ମହାବିଦ୍ୟାଳୟର ଯୁକ୍ତ ତିନି ଶେଷ ବର୍ଷର ଛାତ୍ରୀ ।

ଲୋକାଲ ୱାୟାର

Filed Under: Odia, Special, ବିଶେଷ Tagged With: Special, ଓଡିଶା, ବିଶେଷ, ମୟୁରଭଞ୍ଜ

ଫଟୋରେ ଦେଖନ୍ତୁ ଇକୋ ରିଟ୍ରିଟ୍‌

December 10, 2020 By LocalWire Leave a Comment

ଭୁବନେଶ୍ୱର, ଡିସେମ୍ବର ୧୦ (ଲୋକାଲ ୱାୟାର) : ରାଜ୍ୟ ପର୍ଯ୍ୟଟନ ବିଭାଗ ପକ୍ଷରୁ ୫ଟି ସ୍ଥାନରେ ଇକୋ ରିଟ୍ରିଟ୍ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଛି ।

ଏହି ୫ଟି ସ୍ଥାନ ହେଲା କୋଣାର୍କ, ସାତପଡ଼ା, ହୀରାକୁଦ, ଦାରିଙ୍ଗବାଡି଼ ଓ ଭିତରକନିକା ।

ଫଟୋରେ ଦେଖନ୍ତୁ ଇକୋ ରିଟ୍ରିଟ୍‌:

 

 

Filed Under: Odia, Special, ବିଶେଷ Tagged With: Special, ଓଡିଶା, ବିଶେଷ

ପର୍ଯ୍ୟଟନର ନୂତନ ଚେହେରା: ଅନୁଭୂତି ସାଉଁଟିବାର ଅବକାଶ ଦେଉଛି ‘ଶରଣା’

December 8, 2020 By LocalWire Leave a Comment

ଭୁବନେଶ୍ୱର, ଡିସେମ୍ବର ୮(ଲୋକାଲ ୱାୟାର): ‘ଓଡ଼ିଶା ବାଏ ରୋଡ’ ପରେ ଏବେ ଟ୍ରାକକୁ ଫେରୁଛି ଦେଶୀୟ ପର୍ଯ୍ୟଟନ ।

ଦେଶୀ ଖାଦ୍ୟ ଖାଇବା କି ଗାଁରେ ବୁଲିବା ଭିତରେ ଆଉ ସୀମିତ ରହିବନି ଦେଶୀୟ ପର୍ଯ୍ୟଟନର କଥା । ଏଣିକି ଲୋକଙ୍କୁ ଦେଶୀୟ ପର୍ଯ୍ୟଟନ ନାଁରେ ମିଳିବ ଅନୁଭୂତି ଭ୍ରମଣର ଶିକ୍ଷା ।

ହଜି ଯାଉଥିବା ଲୋକ ସଂସ୍କୃତି, ଲୋକ ପରମ୍ପରାର ସଂରକ୍ଷଣ ହେବ ଏହା ମାଧ୍ୟମରେ ।

ସ୍ଥାନୀୟ ଲୋକଙ୍କୁ କର୍ମନିଯୁକ୍ତି ମିଳିବା ସହ ସେମାନଙ୍କୁ ସ୍ୱାବଲମ୍ବୀ କରିବା ଓ ସେମାନଙ୍କ ଉତ୍ପାଦିତ ସାମଗ୍ରୀକୁ ବଜାର ଦେବା ଉଦ୍ଦେଶ୍ଯରେ ଏଭଳି ନୂଆ ଧରଣର ଗ୍ରାମୀଣ ପର୍ଯ୍ୟଟନର ପରିକଳ୍ପନା କରାଯାଇଛି ।

କରୋନା ଲକଡାଉନ୍ ସମୟ ଅର୍ଥାତ୍ ଗତ ଏପ୍ରିଲ ମାସରୁ ଭୁବନେଶ୍ୱରରେ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଛି ‘ଶରଣା’ ।

ପ୍ରତ୍ନତତ୍ତ୍ୱବିତ୍ ଜିତୁ ମିଶ୍ର, ନୃତତ୍ତ୍ୱବିତ୍ ଡକ୍ଟର ଏସ୍ ଏସ୍ ମହାନ୍ତି ଓ ରୋଜାଲିନ୍ ଦାସଙ୍କ ପରିକଳ୍ପନାରୁ ପର୍ଯ୍ୟଟନର ଭିନ୍ନ ଦିଗକୁ ଆବିଷ୍କାର କରିଛି ‘ଶରଣା’ ।

ସାଧାରଣ ପର୍ଯ୍ୟଟନ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଠାରୁ ଏହା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭିନ୍ନ । ଏଠାରେ ଜଣେ କେବଳ ଜଣେ ପର୍ଯ୍ୟଟକ ଖାଇବା, ବୁଲିବା, ମଉଜ, ମଜଲିସ୍ କରିବାର ସୁଯୋଗ ପାଇବନି ବରଂ ସେମାନଙ୍କୁ ଅନୁଶୀଳନ କରିବାର ଅବକାଶ ପାଉଛି ।

ଓଡ଼ିଶାର ଲୋକକଳା, ଲୋକସଂସ୍କୃତି, ଆଦିବାସୀଙ୍କ ଜୀବନଯାତ୍ରା ବାବଦରେ ଗବେଷଣା କରିବା ସହ ସେମାନଙ୍କ ବାବଦରେ ତଥ୍ୟ ସଂଗ୍ରହ କରିବା, ଜୀବନ ଶୈଳୀର ଅନୂଭୂତି ସାଉଁଟିବା, ଜୀବନ ଚର୍ଯ୍ୟକୁ କ୍ୟାମେରା ଫ୍ରେମରେ ବାନ୍ଧିବାର ସୁଯୋଗ ପାଇଛନ୍ତି ।

ଯେକୌଣସି ବର୍ଗର ବ୍ୟକ୍ତି ଏହି ଯାତ୍ରାରେ ସାମିଲ ହୋଇ ପାରିବେ । ଛୋଟ ପିଲାମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଏଠାରେ ବିଭିନ୍ନ କର୍ମଶାଳା, ସ୍ଥାନୀୟ ଲୋକସଂସ୍କୃତି ଲୋକକଳାକୁ ନେଇ ରହିଥିବା ଗପ, କାହାଣୀ ଶୁଣିବାର ସୁଯୋଗ ରହିଥିବା ବେଳେ ଯୁବପିଢ଼ିଙ୍କ ପାଇଁ ନେଚର୍ ୱାର୍କ, ଟ୍ରେକିଂ, ଫଟୋଗ୍ରାଫି ଆଦିର ବ୍ୟବସ୍ଥା ରହିଛି ।

ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀ, ଗବେଷକମାନଙ୍କ ପାଇଁ ସ୍ଥାନୀୟ ଅଞ୍ଚଳରେ ସୁରକ୍ଷିତ ଭାବେ ରହିବା ସହ ସେମାନେ କିପରି ବିଭିନ୍ନ ଆଦିବାସୀ ସମ୍ପ୍ରଦାୟ, ସେମାନଙ୍କର ଖାଦ୍ୟଶସ୍ୟ, ଜୀବନଶୈଳୀ ବାବଦରେ ଗବେଷଣା କରିବାର ସୁଯୋଗ ପାଇବେ ।

ବୁଲାବୁଲି ଭିତରେ ସୀମିତ ନାହିଁ ‘ଶରଣା’ର ଆଭିମୁଖ୍ୟ । ଏହାଦ୍ୱାରା କିପରି ସ୍ଥାନୀୟ ଲୋକ ଲାଭବାନ ହେବେ, ସେମାନଙ୍କର କୌଳିକ ବୃତ୍ତି ବଞ୍ଚିବ, ସେଠାକାର ପରିବେଶ, ପର୍ଯ୍ୟଟନ ସ୍ଥଳୀ ସୁରକ୍ଷିତ ରହିବ, ସ୍ଥାନୀୟ ଲୋକକଳା, ଲୋକସଂସ୍କୃତିର ସଂରକ୍ଷଣ କରିବା ଦିଗରେ ବି ଶରଣା କାମ କରୁଛି ।

ଇତି ମଧ୍ୟରେ ‘ଶରଣା’ କନ୍ଧମାଳର ଦେଶୁଘାଟି, ଛାଚିଙ୍ଗା, ବାଶୁଗାଣ୍ଡା, ମାଦଲକୁନା, ଡାହାବାଲି, ମୁଣ୍ଡିଗଡ, ରଙ୍ଗାପାରୁ, ଦେଓଗଡ଼ ଆଦି ଗାଁକୁ ମଡେଲ ଗାଁ ଭାବେ ଚିହ୍ନଟ କରିଛି ।

ଏହିସବୁ ଗାଁର ୧୦୦୦ରୁ ଅଧିକ ସ୍ଥାନୀୟ ଲୋକଙ୍କୁ ସ୍ୱାବଲମ୍ବୀ କରିବା ସହ ସେମାନଙ୍କ ଦକ୍ଷତା ବିକାଶ କରିବା, ସେମାନଙ୍କ ଉତ୍ପାଦିତ ଶସ୍ୟ, ହସ୍ତଶିଳ୍ପ ଆଦିର ବଜାର ବି କରାଉଛି ।

ପ୍ରତ୍ନତତ୍ତ୍ୱବିତ୍ ତଥା ଶରଣାର ପ୍ରତିଷ୍ଠାତା ସଦସ୍ୟ ଜିତୁ ମିଶ୍ର କହନ୍ତି ‘ଶରଣା’ ଅନୁଭୂତି ଭ୍ରମଣର ଆଭିମୁଖ୍ୟକୁ ସ୍ପଷ୍ଟ କରୁଛି । ମୁଣ୍ଡାରୀ ଭାଷାରେ ଶରଣାର ଅର୍ଥ ପବିତ୍ର ସ୍ଥାନ ।

ଆଦିିବାସୀମାନେ ପ୍ରକୃତି, ଜଙ୍ଗଲ, ଜମିକୁ ପୂଜା କରୁଥିବା ବେଳେ ଜଙ୍ଗଲ ଭିତରେ ଏକ ପବିତ୍ର ସ୍ଥାନକୁ ପୂଜା ପୀଠ ଭାବେ ବାଛିଥାନ୍ତି ।

ଏହାର ଅର୍ଥ ଗ୍ରାମଦେବୀ ବା ଜାହିରା ଆମକୁ ଦୁଷ୍ଟ ଶକ୍ତିରୁ ରକ୍ଷା କରିବେ ଓ ଆମେ ବି ତାଙ୍କ ସ୍ଥାନକୁ ପବିତ୍ର ରଖିବୁ । ନିଜେ ବଞ୍ଚିବା ଓ ଅନ୍ୟକୁ ବଞ୍ଚିବାକୁ ରାହା ଦେବା ହିଁ ବାସ୍ତବିକ ଶରଣାର କାମ ।

ନୃତତ୍ତ୍ୱବିତ୍ ଡକ୍ଟର ଏସଏସ୍ ମହାନ୍ତି କହିଛନ୍ତି ଆମର ଉଦେ୍ଦଶ୍ୟ ଗବେଷକ ଓ ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀଙ୍କୁ ଏଭଳି ଏକ ପ୍ଲାଟଫର୍ମ ଦେବା ଯେଉଁଠି ସେମାନେ ସୁରକ୍ଷିତ ଭାବେ ରହି ଅତି ପାଖରୁ ପ୍ରକୃତି ଓ ଜନଜାତିଙ୍କ ଜୀବନଶୈଳୀକୁ ଅନୁଧ୍ୟାନ କରିବା ସହ ସେମାନଙ୍କର ସୁବିଧା ଅସୁବିଧାକୁ ହୃଦୟଙ୍ଗମ କରିବେ । ଆଦିବାସୀମାନେ ପ୍ରକୃତିର ସମ୍ପତ୍ତି ।

ସେମାନଙ୍କ ଯୋଗୁଁ ପ୍ରକୃତି ବଞ୍ଚିଛି । ହେଲେ ଆମେ ପର୍ଯ୍ୟଟନ ମାଧ୍ୟମରେ ସବୁବେଳେ ସେମାନଙ୍କୁ ଦେଖାଇ ଅର୍ଥ ଆୟ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁ ।

ହେଲେ ଶରଣାର ଉଦ୍ଦେଶ୍ଯ ସେହି ସମ୍ପ୍ରଦାୟଙ୍କୁ ସମ୍ମାନ ଦେବା ସହ ସେମାନଙ୍କର ପରମ୍ପରା, ଖାଦ୍ୟ, ବେଶ, ପୋଷାକ, ଜୀବନ ଶୈଳୀକୁ ଅନୁକରଣୀୟ ମନେ କରି ସେମାନଙ୍କ ଠରୁ କିଛି ଶିଖିବା ।

ଇତି ମଧ୍ୟରେ ଶରଣା କିଛି ଗବେଷକ, ଫଟୋଗ୍ରାଫର ଓ ଟ୍ରାଭେଲରଙ୍କୁ ନେଇ କନ୍ଧମାଳ ଗସ୍ତ କରିବା ସହ ବିଭିନ୍ନ ସ୍ଥାନ ବୁଲି ଦେଖାଇଛି ।

ଯେଉଁଠି ପର୍ଯ୍ୟଟକମାନେ ଆଦିବାସୀଙ୍କ ବେଶ ପୋଷାକ ପିନ୍ଧିବା ଠାରୁ ସେମାନଙ୍କ ଖାଦ୍ୟ ଖାଇ ସେମାନଙ୍କ ସହ ଜୀବନ ବିତାଇବାର ଅନୁଭୂତି ସାଉଁଟିଛନ୍ତି ।

ଆଗକୁ ଶରଣା ବିଭିନ୍ନ କ୍ୟାମ୍ପିଂ ଓ କର୍ମଶାଳା ମାଧ୍ୟମରେ ବିଭିନ୍ନ ଶିକ୍ଷାନୁଷ୍ଠାନ, ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀ, ଗବେଷକ, ବୁଦ୍ଧିଜୀବୀମାନଙ୍କ ସହ ମିଶି ଜନଜାତିଙ୍କ ଅଭାବ ଅସୁବିଧାକୁ ଦୂର କରିବା ସହ ସେମାନଙ୍କୁ କର୍ମନିୟୋଜନ ଯୋଗାଇବାକୁ ଲକ୍ଷ୍ୟ ରଖିଛି ।

ଲୋକାଲ ୱାୟାର

Filed Under: Odia, Special, ବିଶେଷ Tagged With: Special, ଓଡିଶା, ବିଶେଷ

ସମ୍ମାନ ପାଇଁ ଲଢିଲେ ସୁଭଦ୍ରା, ହସି ଉଠିଲା ସଂସାର (ବିଶେଷ)

December 3, 2020 By Sri Akhanda Leave a Comment

ଭୁବନେଶ୍ୱର, ଡିସେମ୍ବର ୩ : ସମାଜରେ ନାରୀ ନିର୍ଯାତନା ମାମଲା ଦିନକୁ ଦିନ ବୃଦ୍ଧି ପାଉଥିଲେ ସୁଦ୍ଧା ଏହା ବିରୋଧରେ ପ୍ରତିବାଦର ସ୍ୱର ଉଠାଇବା ମଧ୍ୟ ଅନେକ ଶିଖିଗଲେଣି । ସେହିଭଳି ଜଣେ ସଫଳ ଏବଂ ମର୍ଯ୍ୟାଦାବାନ୍ ମହିଳା ହେଉଛନ୍ତିି ସୁଭଦ୍ରା ମୁଦୁଲି ।

ସୁଭଦ୍ରା ନିଜ ଶାଶୁ ଘରର ନିର୍ଯାତନା ବିରୋଧରେ ସ୍ୱର ଉଠାଇବା ପରେ ଏବେ ଖୁସୀର ଜୀବନ ବିତାଇବା ସହ ତାଙ୍କର ଅଧିକାରକୁ ସାବ୍ୟସ୍ତ କରିଛନ୍ତି । ଆଉ ଏଥିରେ ତାଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିଛନ୍ତି ଜଣେ ମହିଳା ସ୍ୱେଚ୍ଛାସେବୀ ।

ଭଦ୍ରକ ଜିଲ୍ଲା ବାସୁଦେବପୁର ଗ୍ରାମର ସୁଭଦ୍ରା ମୁଦୁଲି ୨୦୧୯ରେ ଯାଜପୁର ରୋଡ୍ ତାରାପୁର ଗ୍ରାମର ପୃଥୀରାଜ ବେହେରାଙ୍କୁ ବିବାହ କରିଥିଲେ । ଘରେ ଶାଶୁ, ଶ୍ୱଶୁରଙ୍କ ସହ ଭଲରେ ଜୀବନ କାଟୁଥିଲେ ସୁଭଦ୍ରା ।

କିନ୍ତୁ କିଛି ମାସ ପରେ ସୁଭଦ୍ରାଙ୍କୁ ଶାଶୁ, ଶ୍ୱଶୁର ଓ ସ୍ୱାମୀ ହଇରାଣ କରିବା ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ ବୋଲି ସୁଭଦ୍ରା କହନ୍ତି । ସ୍ୱାମୀ ନିଶାଗ୍ରସ୍ତ ହୋଇ ଘର ଆସି ତାଙ୍କୁ ମାରପିଟି ମଧ୍ୟ କଲେ ।

ଏହା ବିରୋଧରେ ସୁଭଦ୍ରା ସ୍ୱର ଉଠାଉଥିଲେ । ହେଲେ ଶାଶୁଘର ଲୋକଙ୍କ ସମର୍ଥନ ମିଳିନଥିଲା ।

ଇତିମଧ୍ୟରେ ତାଙ୍କର ଗୋଟିଏ ପୁଅଟିଏ ହୋଇଥିଲା । ପୁଅକୁ ଲାଳନପାଳନ କରିବା ପାଇଁ ସବୁ କଷ୍ଟ ସହି ସେ ରହିବାକୁ ସ୍ଥିର କରିଥିଲେ । କିନ୍ତୁ ଦିନକୁ ଦିନ ତାଙ୍କ ଉପରେ ନିର୍ଯାତନା ବଢିବାକୁ ଲାଗିଲା ।

ତେଣୁ ସେ ଜୁଲାଇ ୨୦୨୦ରେ ଶାଶୁଘର ଛାଡି ଭୁବନେଶ୍ୱରର ଏକ ବସ୍ତିରେ ରହୁଥିବା ତାଙ୍କ ମାଉସୀ ଘରକୁ ଚାଲି ଆସିଲେ । ସେତେବେଳକୁ ତାଙ୍କ ପୁଅର ବୟସ ମାତ୍ର ୭ ମାସ ହୋଇଥାଏ ।

ସ୍ୱାମୀ ଓ ଶ୍ୱଶୁର ଘର ଲୋକଙ୍କ ବିରୋଧରେ ଭୁବନେଶ୍ୱର ମହିଳା ଥାନାରେ ଏତଲା ଦେଇଥିଲେ । ବାରମ୍ବାର ସେଠାକୁ ଦୌଡିଲେ ମଧ୍ୟ କୌଣସି କାର୍ଯାନୁଷ୍ଠାନ ହୋଇନଥିଲା ।

ପରେ ସେ ମହିଳା କମିଶନଙ୍କ ନିକଟରେ ମଧ୍ୟ ଦରଖାସ୍ତ ଦେଇ କମିଶନଙ୍କ ହସ୍ତକ୍ଷେପ ଲୋଡିଥିଲେ । କିନ୍ତୁ ଏହି ପ୍ରକ୍ରିୟା ମଧ୍ୟ ଯଥେଷ୍ଟ ବିଳମ୍ବ ହେଲା ।

ଏହା ଭିତରେ ସେ ନିଜର ଗୁଜରାଣ ମେଂଟାଇବା ପାଇଁ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ଘରେ କାମ କରିବା ଓ ସଂଧ୍ୟାରେ ଅଗରବତୀ ପ୍ରସ୍ତୁତି କାମ କରି କିଛି ରୋଜଗାର କରିବା ଆରମ୍ଭ କଲେ । କିନ୍ତୁ ନ୍ୟାୟ ପାଇବା ପାଇଁ ସଂଗ୍ରାମ ଜାରି ରଖିଥାନ୍ତି ସୁଭଦ୍ରା ।

କେତେବେଳେ ଥାନାକୁ ଯିବା ତ ଆଉ କେତେବେଳେ ମହିଳା କମିଶନଙ୍କ ପାଖକୁ ଯାଇ ନିଜ ଅଭିଯୋଗର ସ୍ଥିତି ପଚାରିବା ସହ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ପାଇଁ ନିବେଦନ କରୁଥିଲେ ।

ମହିଳା ସଂଗଠନର ସମାଜସେବୀଙ୍କର ମଧ୍ୟ ସହଯୋଗ ଲୋଡିଥିଲେ । କିନ୍ତୁ କେବଳ ମିଳିଥିଲା ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି । ଦିନ ପରେ ଦିନ ଗଡି ଚାଲିଲା ।

ସେ ଏହି ଲେଖକଙ୍କ ଠାରୁ ଖବର ପାଇ ଭୁବନେଶ୍ୱରର ସମ୍ପର୍କ ଫାଉଣ୍ଡେସନ ସହ ଫୋନ୍‌ରେ ଯୋଗାଯୋଗ କଲେ ।

ଏହାର ନିର୍ଦ୍ଦେଶିକା ପ୍ରଜ୍ଞାଜ୍ୟୋତି ଦାସ ଏହି ଘଟଣାର ଗୁରୁତ୍ୱକୁ ବିଚାର କରି ତୁରନ୍ତ ସେ ରହୁଥିବା ଘରେ ପଂହଚିଲେ ଏବଂ ସବୁ ଘଟଣା ସମ୍ପର୍କରେ ଜାଣିଲେ ।

ଏହା ପରେ ଅକ୍ଟୋବର ମାସରେ ସୁଭଦ୍ରାଙ୍କୁ ସାଥିରେ ନେଇ ସମ୍ପର୍କ ଫାଉଣ୍ଡେସନର ଏକ ଟିମ୍ ତାଙ୍କ ଶ୍ୱଶୁର ଘର ଯାଜପୁର ରୋଡକୁ ଯାଇଥିଲେ ।

ଏ ସମ୍ପର୍କରେ ପ୍ରଜ୍ଞା କୁହନ୍ତି, ଆମ ଟିମ୍ ଆଗରେ ସୁଭଦ୍ରାଙ୍କ ସ୍ୱାମୀ ଓ ଶାଶୁ ଘର ଲୋକେ ତାଙ୍କୁ ଘରକୁ ଆଣିବା ପାଇଁ ରାଜି ହେଲେ ।

ଆମେ ଭାବିଲୁ ସବୁ ଠିକ୍ ହୋଇଯିବ । କିନ୍ତୁ କିଛି ଦିନ ଅପେକ୍ଷା କରିବା ପରେ ସେ ସୁଭଦ୍ରାଙ୍କୁ ନେବାକୁ ଆସିଲେ ନାହିଁ।”

ଏହି ଉଦ୍ୟମଟି ବିଫଳ ହେଲା । ଏହାର ସପ୍ତାହକ ପରେ ଗତ ନଭେମ୍ବର ୨ ତାରିଖରେ ପ୍ରଜ୍ଞାଙ୍କ ଟିମ୍ ସୁଭଦ୍ରାଙ୍କୁ ସାଥିରେ ନେଇ ଯାଜପୁର ରୋଡ୍ ଥାନାରେ ପଂହଚିଲେ ଏବଂ ଥାନାରେ ଲିଖିତ ଆକାରରେ ଜଣାଇଲେ ।

ପୋଲିସ୍ ସୁଭଦ୍ରାଙ୍କ ସ୍ୱାମୀ ପୃଥୀରାଜଙ୍କୁ ଥାନାକୁ ଡକାଇଲେ । ଏହାପରେ ସେ ଆପୋଷ ସମାଧାନ ମଧ୍ୟରେ ଏହି ଘଟଣାକୁ ଫଇସଲା କରିବାକୁ ରାଜିହେଲେ ।

ଥାନାରେ ହିଁ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଏକ ବୁଝାମଣା ହେଲା । ୧୫ ଦିନ ମଧ୍ୟରେ ସେ ସୁଭଦ୍ରାଙ୍କୁ ଘରକୁ ନେବେ ବୋଲି କହିଲେ ଏବଂ ଘର କଳି ଯେପରି ନହେବେ ଏକ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ଭଡାଘରେ ସ୍ତ୍ରୀଙ୍କୁ ସମ୍ମାନ ଓ ମର୍ଯ୍ୟଦାର ସହ ରଖିବାକୁ ସେ ରାଜିହେଲେ ।

ବୁଝାମଣା ମୁତାବକ ସେ ସୁଭଦ୍ରାଙ୍କୁ ଏବେ ଫେରାଇ ନେଇଛନ୍ତି । ଏ ସମ୍ପର୍କରେ ସୁଭଦ୍ରା କହନ୍ତି, “ସମ୍ପର୍କ ଫାଉଣ୍ଡେସନ୍ ଯୋଗୁଁ ମୁଁ ସଂସାର ଫେରିପାଇଲି ।

ନହେଲେ ସ୍ୱାମୀଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସିବି ବୋଲି ତ ମୁଁ ଆଉ ଭାବି ନଥିଲି ।” ସ୍ୱାମୀ ମଧ୍ୟ ସ୍ତ୍ରୀ ଓ ପୁଅଙ୍କୁ ପାଖରେ ପାଇ ବେଶ୍ ଖୁସୀ ଅଛନ୍ତି ।

ସୁଭଦ୍ରାଙ୍କ ଦୃଢ ମନୋବଳ ଓ ନାରୀମାନଙ୍କ ଅଧିକାର ରକ୍ଷାପାଇଁ ପ୍ରଜ୍ଞାଙ୍କ ଏହି ପ୍ରୟାସ ଅନ୍ୟ ମହିଳାମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଏକ ବଳିଷ୍ଠ ଉଦାହରଣ ।

ପ୍ରସ୍ତୁତି – ଶ୍ରୀ ଅଖଣ୍ଡ

(ଲେଖକ ଜଣେ ସାମ୍ବାଦିକ ଓ ସମାଜସେବୀ । ସେ ମହିଳାସଶକ୍ତିକରଣ, ମାନବିକ ଅଧିକାର ଆଦି ବିକାଶଶୀଳ ପ୍ରସଙ୍ଗ ଉପରେ ଲେଖନ୍ତି )

Filed Under: Odia, Special, ବିଶେଷ Tagged With: P, Special, ଓଡିଶା, ବିଶେଷ, ଭଦ୍ରକ, ଭୁବନେଶ୍ବର

  • Go to page 1
  • Go to page 2
  • Go to page 3
  • Interim pages omitted …
  • Go to page 48
  • Go to Next Page »

Primary Sidebar

ଲୋକପ୍ରିୟ

ରଙ୍ଗୋଲିରେ ନାଗାର୍ଜୁନ ବେଶ

କଲେଜ ଛାତ୍ର ଜଣକ ହେଲେ ସୌମ୍ୟ ପ୍ରକାଶ ନାୟକ । ସେ ରେଭେନ୍ସା ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟରେ ବାୟୋ କେମେଷ୍ଟ୍ରିରେ ସ୍ନାତକୋତ୍ତର ଶିକ୍ଷା ଗ୍ରହଣ କରୁଛନ୍ତି ।

ମାତ୍ର ତାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ରଙ୍ଗୋଲିରେ ପ୍ରସ୍ତୁତ ନାଗାର୍ଜୁନ ବେଶ ଧାର୍ମିକ ଚିନ୍ତାଧାରା, ପୁରାଣ, କରୋନା, ସାମାଜିକ ଭେଦଭାବ ସ୍ଥାନୀୟ ଲୋକଙ୍କୁ ପ୍ରଭାବିତ କରିଛି ।

ଥମୁନି ରାଜନୀତି: ଅଜା, ଭାଇ, ମାମୁଙ୍କ ନାଟ ଦେଖି ହସୁଥିବ ‘ପରୀ’ର ଆତ୍ମା (ବିଶେଷ)

ପିସିସି ମୁଖ୍ୟ ନିିରଞ୍ଜନ ପଟ୍ଟନାୟକ ମଧ୍ୟ ସମ୍ବିତ ପାତ୍ରଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ମନ୍ତବ୍ୟ ପାଇଁ କଡ଼ା ସମାଲୋଚନା କରିଛନ୍ତି ।

କଂଗ୍ରେସର ଆନ୍ଦୋଳନ ଥିଲା ଏସଆଇଟି ପାଇଁ ଏବଂ ଏହି ଦାବି ପୂରଣ ହୋଇଛି ।

ଗଲଙ୍ଗ ଗବନରେ ଲିପସା ହେମ୍ବ୍ରମଙ୍କ ସାନ୍ତାଳି ଫ୍ୟାଶନ୍

ଲିପସା କୁହନ୍ତି, କିଛି ବର୍ଷ ଆଗରୁ ମୋ ମା’ ସାନ୍ତାଳି ଶାଢ଼ୀ ଓ ଏହାର ପ୍ୟାଟର୍ଣ୍ଣକୁ ନେଇ ଅଭିଯୋଗ କରିବା ଆରମ୍ଭ କଲେ ।

ସବୁବେଳେ ମା’ କହନ୍ତି ଆମ ପାରମ୍ପରିକ ଶାଢ଼ୀର କପଡା ବହୁତ ଭଲ ହେଲେ ଏଥିରେ କୌଣସି ଡିଜାଇନ୍ ନାହିଁ ।

କାର୍ତ୍ତିକ, କାର୍ତ୍ତିକ ବ୍ରତ ଓ ପଞ୍ଚୁକ- କିଛି ଜଣା ଅଜଣା ତଥ୍ୟ (ବିଶେଷ)

ସେମାନେ ସକାଳୁ ତୀର୍ଥ ପୁଷ୍କରିଣୀରେ ଗାଧେଇବା ପରେ ଚଉରା ମୂଳେ ମହା ସଂକଳ୍ପ କରି ଏକ ମାସ ଧରି ବ୍ରତ ପାଳନ କରନ୍ତି।

ଏହି ସମୟରେ ସେମାନେ ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରରେ ମହାପ୍ରଭୁଙ୍କ ରାଧା ଦାମୋଦର ବେଶ ଦର୍ଶନ ସମେତ କାର୍ତ୍ତିକ ମାହାତ୍ମ୍ୟ ଶୁଣି ମହାପ୍ରସାଦ ସେବନ କରନ୍ତି।

କିଟ୍‍ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ: ଉତ୍କର୍ଷତାରୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠତା ୧୬ତମ ସମାବର୍ତ୍ତନ ଉପଲକ୍ଷେ

ବିଗତ ୧୭ ବର୍ଷ ମଧ୍ୟରେ କିଟ୍‍ ଏକ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ଏବଂ ୨୩ ବର୍ଷ ମଧ୍ୟରେ ଏକ ଶିକ୍ଷାନୁଷ୍ଠାନ ଭାବେ ଆଶାତୀତ ସଫଳତା ହାସଲ କରିପାରିଛି।

କିଟ୍‍ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟର ପ୍ରତ୍ୟେକ କର୍ମଚାରୀ ଓ ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀଙ୍କ ପାଇଁ ସମାବର୍ତ୍ତନ ହେଉଛି ଏକ ନୂତନ ଯାତ୍ରାର ଆରମ୍ଭ।

ଗ୍ରୀନ୍ ଦୀପାବଳି ପ୍ରେମରେ ରାଜଧାନୀ ବାସୀ

ରାଜଧାନୀରେ ଏମିତି ଅନେକ ଦମ୍ପତ୍ତି ଅଛନ୍ତି ଯେଉଁମାନେ ଚଳିତ ବର୍ଷ ଗ୍ରୀନ୍ ଦୀପାବଳି ଭିନ୍ନ ଅନ୍ଦାଜରେ କରିବାକୁ ଚିନ୍ତା କରିଛନ୍ତି ।

କିଏ ଘରେ ମିଠା ଓ ଚକୋଲେଟ୍ ତିଆରି କରି ମିଠା ସ୍ୱପ୍ନ୍ନ ଦେଖିବାକୁ ଆଗଭର ହେଉଥିବା ବେଳେ ଆଉ କିଏ ନିଜ ପ୍ରିୟଜନକୁ ଏଥର ଗଛ ସମେତ ଅନ୍ୟ ହାତ ତିଆରି ଉପହାର ଦେବାକୁ ସଜବାଜ ଆରମ୍ଭ କରିଛନ୍ତି ।

ଅଧିକ ବିଶେଷ ଖବର

Newsletter






Copyright © 2021 · LocalWire