LocalWire

The hyper local news platform

Special

ପୁନର୍ଜୀବିତ ହେଉଛି ତେଲୁଗୁ ସମ୍ପ୍ରଦାୟର ନିଆରା ପରମ୍ପରା- ବୋମ୍ମାଲା କୋଲୁଭୁ

By Leave a Comment

ବ୍ରହ୍ମପୁର, ଅକ୍ଟୋବର ୨୬ (ଲୋକାଲ ୱାୟା): କୋଭିଡ-୧୯ ଯୋଗୁଁ ବ୍ରହ୍ମପୁର ସହରରେ ପେଣ୍ଡାଲ ନିର୍ମାଣ ଲାଗି ଜିଲ୍ଲା ପ୍ରଶାସନ ବାରଣ କରିଥିବାରୁ ଚଳିତ ବର୍ଷ ଦୁର୍ଗା ପୂଜା ପ୍ରଭାବିତ ହୋଇଛି ।

ତେବେ ଖୁସିର କଥା ହେଲା, ଦଶହରା ଅବସରରେ ତେଲୁଗୁ ସମ୍ପ୍ରଦାୟର ଲୁପ୍ତପ୍ରାୟ ପରମ୍ପରା ‘ବୋମ୍ମାଲା କୋଲୁଭୁ’ ପୁନର୍ଜୀବନ ପାଇଛି ।

ବୋମ୍ମାଲା କୋଲୁଭୁ ଅବସରରେ କମ୍ମା ସମ୍ପ୍ରଦାୟର ମହିଳାମାନେ କଣ୍ଢେଇ ଓ ସାଜସଜ୍ଜା ଉପକରଣ ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିଥାନ୍ତି । ନବରାତ୍ରୀର ପ୍ରଥମ ଦିନରୁ ଆରମ୍ଭ ହୋଇ ଏହା ଦଶହରାରେ ଶେଷ ହୋଇଥାଏ ।

ବିଭିନ୍ନ ଦେବାଦେବୀଙ୍କ କଣ୍ଢେଇ, ପାରମ୍ପରିକ ବାଦ୍ୟ, ବିଭିନ୍ନ ରାଜ୍ୟ ଓ ଧର୍ମର ବିବାହ ଶୋଭାଯାତ୍ରା ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିଥିଲୁ ବୋଲି କହିଛନ୍ତି ଡାକ୍ତର ଜେ. ନାରାୟଣ ରାଓଙ୍କ ପତ୍ନୀ ଜେ. ଶୈଳତା ।

ସପ୍ତାହକ ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରାୟ ୭ ଶହ କଣ୍ଢେଇ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରି ସେ ଘର ସଜାଇଥିଲେ । ଏଥିରେ ସ୍ୱାମୀ ତାଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିଥିଲେ ।

କଣ୍ଢେଇ ତିଆରିରେ କୌଣସି ପ୍ଲାଷ୍ଟିକ ସାମଗ୍ରୀ ବ୍ୟବହାର ହୋଇନଥିଲା । ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର କାଠ, କପଡ଼ା, ପିତ୍ତଳ ଓ ରୂପାରେ କଣ୍ଢେଇଗୁଡ଼ିକ ତିଆରି ହୋଇଥିଲା । କିଛି କଣ୍ଢେଇ ବାପଅଜା ଅମଳରୁ ଘରେ ଥିଲା ।

ଆଉ କିଛି ଆମ ବିଭିନ୍ନ ରାଜ୍ୟ ଓ ବିଦେଶରୁ କିଣିଥିଲୁ । କିଛି ବର୍ଷର ବ୍ୟବଧାନ ପରେ ଗତବର୍ଷ ବୋମ୍ମାଲା କୋଲୁଭୁ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲୁ ।

ନବରାତ୍ରୀର ପ୍ରଥମ ଦିନରୁ ଆମନ୍ତ୍ରିତ ଲୋକେ ଘରକୁ ଆସି କଣ୍ଢେଇ ସଜ୍ଜା ଦେଖିଥାନ୍ତି ।

ଏ ବର୍ଷ କୋଭିଡ-୧୯ ଯୋଗୁଁ ଅଳ୍ପ କିଛି ବନ୍ଧୁ ଓ ସମ୍ପର୍କୀୟଙ୍କୁ ଡାକି କୋଭିଡ ନିୟମାବଳୀ ପାଳନ କରି ପ୍ରଦର୍ଶନୀ ଦେଖାଇଥିଲୁ ବୋଲି ନାରାୟଣ କହିଛନ୍ତି । ।

ସେହିପରି ବ୍ରଜରାଜନଗରର ଏମ. ଭେଙ୍କଟ ରାଓଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ ଏମ. ପଦ୍ମାବତୀ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର କଣ୍ଢେଇ ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିଥିଲେ ।

ପରିବାର ସଦସ୍ୟଙ୍କ ସହ ମିଶି ପ୍ରଦର୍ଶନୀକୁ ଆକର୍ଷଣୀୟ କରିବା ପାଇଁ ସେ ୨ଶହରୁ ଅଧିକ କଣ୍ଢେଇ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିଥିଲେ ।

ଆମେ ଗତ କିଛି ବର୍ଷ ହେଲା ଦଶହରାରେ ବୋମ୍ମାଲା କୋଲୁଭୁ ଆୟୋଜନ କରୁଛି । ଏବର୍ଷ ଆମେ ସ୍ୱଚ୍ଛ ଭାରତ, ପରିବେଶ ସୁରକ୍ଷା ବାର୍ତା ପ୍ରସାର କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଛୁ ବୋଲି କହିଛନ୍ତି ସ୍ନାତକୋତ୍ତର ଛାତ୍ରୀ ମିନାକ୍ଷୀ ।

ପୂର୍ବରୁ ବ୍ରହ୍ମପୁରର ତେଲୁଗୁମାନେ ବୋମ୍ମାଲା କୋଲୁଭୁ ପାଳନ କରୁଥିଲେ । ହେଲେ ପରିବାରର ପିଲାମାନେ ପାଠପଢା କିମ୍ବା ଚାକିରି କରି ବାହାରେ ରହୁଥିବାରୁ ଏହି ପରମ୍ପରା ଧୀରେ ଧୀରେ ଲୋପ ପାଇଯାଉଛି ।

ମୋ ଝିଅମାନେ ରାଜ୍ୟ ବାହାରେ ଥିବାରୁ ଆମେ ଗତ ପାଞ୍ଚ ବର୍ଷ ଧରି ବୋମ୍ମାଲା କୋଲୁଭୁ ଆୟୋଜନ କରି ପାରିନାହୁଁ ବୋଲି ଡାକ୍ତର ଏମ. ଭି. ଅନୁରାଧା କହିଛନ୍ତି ।

ଲୋକାଲ ୱାୟାର

Three month-long eco-retreat in Bhitarkanika this year

By Leave a Comment

Kendrapara, Oct 24 (LocalWire): The state tourism department has decided to organize a three-month-long eco-retreat festival at Bhitarkanika National Park from December 1 – February 28, in order to attract tourism to the country’s second-largest mangrove forest.

The festival will be held on the banks of the river in Nalitiapatia village near the park.

Fifteen luxury tents will be pitched for tourists; furnished with water, electricity, and parking facilities.

A cultural festival, food festival, forest trekking and visits to the nearby Pentha beach will be offered in the package, said Samarth Verma, the collector of Kendrapara.

Last year, the state government had organized a month-long marine drive eco-retreat festival commencing from 14th December at Chandrabhaga beach, near the famous sun temple at Konark.

The state tourism department will soon begin taking online bookings for the festival.

Beautiful water bodies with lush green mangrove forests along with an abundance of wildlife including crocodiles, birds, snakes and other animals are the assets of the national park.

The picturesque beauty and serenity of the park are mesmerizing. The national park attracts travelers from different corners of the country as well as the world.

“We selected Nalitiapatia village (which is 6 km away from the park) for the festival so as not to disturb the wildlife in the park,” said Bikash Ranjan Dash, the Divisional Forest Officer (DFO) of the park.

Bhitarkanika National Park is a well-known Ramsar site. It is home to a great variety of wildlife, including spotted deer, saltwater crocodiles, Water Monitors, pythons and Sambars.

It is also the home of large numbers of migratory birds in winter. The festival will generate income for the locals, added the forest officer.

A photo exhibition, seminar exhibition of films on Bhitarkanika and other wildlife will be organized during the three-month-long festival, added the officer.

Gahirmatha marine sanctuary within Bhitarkanika is the world’s largest rookery of Olive Ridley Sea Turtles.

“In an effort to attract more tourists, particularly overseas tourists, the authorities have also built cottages at Habelikothi, Gupti, and Dangamal. We are also giving emphasis to sustainable tourism to generate employment for the locals,” added the officer.

In 1975, the Ministry of Forests and Environment in collaboration with UNDP had started a crocodile breeding and rearing project in Dangamal within the park.

Thanks to the success of the project, the crocodile population started increasing in the creeks, river, and other water bodies of the park and its nearby areas.

As a result, the park is now the home of 1757 crocodiles as per this year’s crocodile census.

Ten years ago, the Guinness Book of World Records had recorded a 23-foot long salt-water crocodile in Bhitarkanika as the largest crocodile in the world.

LocalWire

The idle idol-makers of Odisha

By Leave a Comment

“This is the only trade I know, it has been mastered through generations of my family. I have gone through hard times before too, but never did I dream that one day people will not be allowed to celebrate festivals.

This year I am not even thinking of income, just managing to remain alive will be enough,” lamented Dholo Behera, a well-known artisan from the Old Town area of Bhubaneswar.

The COVID-19 pandemic has dampened the spirits of Durga Puja this year.

The confusing SOPs and guidelines issued by the authorities and the courts have made matters worse.

The few orders that the idol makers received were for smaller idols. Puja Committees slashed their budgets as donations became scarce.

Prafulla Swain, organiser of the Puja Pandal at the Dak Bangla Chhak says that the government’s directives restricting the height of all idols this year, and the directive to avoid soliciting donations from devotees unless it is voluntary has hit them hard.

Dholo’s small workshop is strewn with idols of Ganesha, Khudurukuni and Vishwakarma which he had made for earlier festivals. Customers did not come, and the idols still stand in his shed, gathering dust.

Many Durga idols have already been sculpted with only the painting remaining to be done. The unfinished handiwork, straw figurines on bamboo skeletons, can be seen piled up in the corners.

Even the small idols which are usually sold during Diwali have no demand this year. A few of the idol makers also make the Ravana images which are set alight during Dussehra, but the authorities have put a stop even to this.

Any assistance from the government is far from their reach.

Idol makers, whose fine craftsmanship has been the highlight of all religious festivities for centuries, suffer in silence for their daily bread.

Many of them have started looking for alternative sources of income, some even by selling vegetables.

Earlier this year, the Central Pollution Control Board had banned the use of plastic, thermocol, and Plaster of Paris in making idols of gods and goddesses for their safe and eco-friendly immersion.

As a gesture of relief, the Centre stayed the ban on POP Ganesh idols for a year. The move is too little, too late.

“I wish I had not trained my children in our traditional occupation, they could have picked up something else. Corona has stolen away our future and our identity,” says Behera.

LocalWire

COVID-19 casts shadow on 500-year-old Bengali Durga Puja tradition

By Leave a Comment

Punaga, a small village situated 3 kms from Jagatsinghpur town, is known for its traditional Bengali Durga Puja owing to the Bengali community settled there.

This year, however, the town wears a deserted look on the occasion of Dussehra as neither devotees nor relatives and friends throng the place.

Goddess Durga has been worshipped in Punaga as per Bengali tradition for the last 500 years owing to the nearly 400 Bengali families making up the community there as well as its adjoining village, Badabag.

The festival of Durga Puja, especially sacred to Bengalis and Odias alike, is celebrated with fervour in this village by all communities.

The occasion witnesses a beautiful blend of religious and cultural activities of different communities and as such, the village attracts devotees from far and near every year.

However, this year there is no such multi-cultural crowd celebrating the festival, as the ever-looming threat of COVID-19 haunts people everywhere.

“It feels as if the pandemic has shattered all the joy and happiness in the world.

Every year our uncles, aunts, cousins , in-laws and friends used to gather at our village for the celebrations, but this year COVID-19 has managed to dampen all the festivities.

It is not possible for anybody to come because of the restrictions, and it feels as if a pall of gloom has descended upon the village,” said Ranjit Bhattacharya, a resident.

“Relatives and friends coming from near and afar creates a festive environment and brings new freshness to our mundane lives.

People put on new sarees and ornaments, and children are particularly in the mood for fun and enjoyment.

However, this year there is no such festive environment as the COVID-19 has caused many restrictions to be imposed on us,” said Sumitra Dey, another resident.

The village is known for being the birthplace of former urban and higher education minister cum BJP leader Samir Dey, freedom fighters cum MLA Priyanath Dey, Jatiya Kabi Birakishore Das and MLA Krushna Chandra Mallick.

Dey, who lives in Cuttack with his family, is known to come to his native village for the Durga Puja celebrations every year.

LocalWire

Decades-old Seed Production Farm and Livestock Breeding Farm in neglect

By Leave a Comment

The decades-old seed production and livestock breeding farm at Kathopal, Betnoti in Mayurbhanj district is running in a dire state due to the lack of interference from the government and district administration.

The farm was established sometime in the 1980s with the objective of breeding livestock and producing seeds of high-quality grass for cattle fodder. The combined aims would help cater to the demand for milk and grass in the local market.

Sprawled over 120 acres of land, the farm once had cowsheds, a water supply project, a gobar gas plant, machinery and equipment and four staff quarters.

The rest was being used for the production of hybrid grass, to be used as cattle fodder and to cater to the local demand.

The entire management of the farm is being controlled by Chief District Veterinary Officer (CDVO), Sub-Assistant Fodder Development Officer (SAFDO) along with a junior engineer, a watchman and three casual staff.

Stray animals and local cattle herders enter the farm unauthorisedly due to the lack of boundary wall and fences.

Power cables are regularly stolen from the farm, resulting in month-long disturbances of power supply.

A grass cutter machine, tractor and power tiller and three water supply points are defunct due to lack of their maintenance. This creates huge problems in the irrigation of the farm.

Basanta Kumar Mohapatra, the SAFDO, said that the farm was harbouring Sindhi, Holstein and hybrid cows and breeding calves besides catering to the milk crisis in Baripada market and outside the district.

CO3, Samparna, Guinea and Cowpea are some of the high-quality grasses being cultivated in the farm to produce seeds and fodder for the cows as also to fulfill the local demand.

Livestock breeding in the farm began in 1983 and was stopped in the year 2000.

After that, bulls were being cared for in the farm and this project ended in 2015-16. Now, the livestock breeding project has been completely stopped.

Many lands have become forests of weeds and wild plants due to non-maintenance, while the local people have started encroaching on the land due to the absence of boundary walls and fences.

The government provides assistance for the cultivation of grass in the Rabi and Kharif crop seasons, but the maintenance of cowsheds, staff quarters, machinery and water supply points has been completely neglected. Miscreants and anti-social elements gather in the disused cow sheds after dark.

When contacted, Chief District Veterinary Officer Pravakar Sahoo said that no funds have been sanctioned by the government to erect the boundaries and fences for the protection of the farm.

Villagers of Kathopal said that they hope that Pratap Sarangi, the Minister of State for the Government of India in Animal Husbandry, Dairy and Fisheries and Micro, Small and Medium Enterprises, along with the state government and the district administration will work for the revival of the farm.

LocalWire

ମାତ୍ର ୫ ହଜାର ଟଙ୍କାରେ ସାଇକେଲ୍ ବାଇକ୍; ଚର୍ଚ୍ଚାରେ ପ୍ରଦୀପ ପରିଜା

By Leave a Comment

ଜଗତସିଂହପୁର, ଅକ୍ଟୋବର ୧୭(ଲୋକାଲ ୱାୟାର): କରୋନା ଯୋଗୁଁ ଚାକିରି ପଳାଇବା ପରେ ଜଗତସିଂହପର ଜିଲ୍ଲା ରଘୁନାଥପୁର ବ୍ଲକ୍ ଶିବପୁର ଗାଁର ଜଣେ ଯୁବକ ନିଜ ସାଇକେଲକୁ ବାଇକରେ ପରିଣତ କରିବାର ନୂତନ ରାସ୍ତା ଖୋଜି ବାହାର କରିଛନ୍ତି ।

ଏହି ସାଇକେଲ ବାଇକ୍ ପ୍ରଦୂଷଣ ମୁକ୍ତ ହୋଇଥିବା ବେଳେ କମ୍ ମୂଲ୍ୟରେ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇ ପାରୁଥିବାରୁ ଲୋକଙ୍କ ଭିତରେ ଏହାକୁ ନେଇ କୌତୁହଳ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଛି ।

ମିଳିଥିବା ସୂଚନା ଅନୁସାରେ ରଘୁନାଥପୁର ବ୍ଲକ୍ ଶିବପୁର ଗାଁର ପ୍ରଦୀପ କୁମାର ପରିଜା ଯୁକ୍ତ ଦୁଇ ବିଜ୍ଞାନ ପଢ଼ା ଶେଷ ହେବା ପରେ ସରକାରୀ ଚାକିରି ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରି ସେଥିରେ ବିଫଳ ହାଇଥିଲେ ।

ପରେ ସେ କଟକ ସହରର ଏକ ଘରୋଇ କମ୍ପାନୀରେ ଅତିରିକ୍ତ ଆକାଉଣ୍ଟାଣ୍ଟ ଭାବେ ଯୋଗ ଦେଇଥିଲେ । ଏଥିରେ ଯାହା ଦୁଇ ପଇସା ମିଳୁଥିଲା; ସେଥିରେ ତାଙ୍କର ଗୁଜୁରାଣ ମେଣ୍ଟି ଯାଉଥିଲା ।

କରୋନା ଯୋଗୁଁ ଗତ ଲକଡାଉନରେ ସେ ଚାକିରି କରୁଥିବା କମ୍ପାନୀ ବନ୍ଦ ହୋଇଯିବାରୁ ସେ ନିଜର ଗାଁ ଶିବପୁର ଫେରି ଆସିଥିଲେ ।

କମ୍ପାନୀ ବନ୍ଦ ହୋଇଯିବାରୁ ୫ ପ୍ରାଣୀ କୁଟୁମ୍ବଙ୍କ ପାଇଁ ଚଳିବା କଷ୍ଟକର ହୋଇପଡ଼ିଲା ।

ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ସେ ନିଜ ଗୋଡ଼ରେ ଛିଡ଼ା ହୋଇ ଆତ୍ମନିର୍ଭରଶୀଳ ହେବାକୁ ପ୍ରୟାସ ଆରମ୍ଭ କଲେ । ମାତ୍ର ଏହି ସମୟ ଭିତରେ ସେ ଏକ ଦୁର୍ଘଟଣାର ଶିକାର ହେଲେ ।

ଏଥିରେ ତାଙ୍କର ବାମ ଗୋଡ଼ ଭାଙ୍ଗିଯିବାରୁ ସେ ସାଇକେଲ ଚଳାଇବାରେ ଅସମର୍ଥ ହେଲେ । ଅପରପକ୍ଷେ ପଇସା ଅଭାବରୁ ସେ ମୋଟର ସାଇକେଲ କିଣିବା ପାଇଁ ଦେଖୁଥିବା ସ୍ୱପ୍ନ ବି ପୂରଣ ହୋଇ ପାରିଲା ନାହିଁ ।

ଏଭଳି ସି୍ଥତିରେ ସେ ନିଜର ଉପସ୍ଥିତ ବୁଦ୍ଧି ଓ ଜ୍ଞାନକୁ ଉପଯୋଗ କରି ନିଜ ସାଇକେଲକୁ ବାଇକରେ ରୂପାନ୍ତରିତ କରିବା ପାଇଁ ଚିନ୍ତା କଲେ ।

ବ୍ୟାଟେରୀ, ଜେନେରେଟର ଓ କିଛି ଗାଡ଼ିର ପୁରୁଣା ଅଂଶକୁ କିଣି ସେ ଏହି କାମରେ ଲାଗି ପଡ଼ିଲେ । ଏଥିପାଇଁ ଅତି କମ୍ରେ ୫୦୦୦ ଟଙ୍କାର ଆବଶ୍ୟକତା ପଡ଼ିଲା ।

ତେବେ ସାଇକେଲକୁ ଅତି ଆକର୍ଷଣୀୟ ଢଙ୍ଗରେ ଗାଡ଼ିର ରୂପ ଦେବା ପାଇଁ ଅତି ବେଶୀରେ ୭୦୦୦ ଟଙ୍କାର ଆବଶ୍ୟକତା ପଡିଲା ।

ଏ ବାବଦରେ ଉଦ୍ଭାବକ ଶ୍ରୀ ପରିଜା କହନ୍ତି ତାଙ୍କ ରୂପାନ୍ତରିତ ବାଇକର ଦକ୍ଷତା ସ୍ଥାନୀୟ ଲୋକଙ୍କଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ବିଶେଷଜ୍ଞ ଓ ଇଞ୍ଜିନିୟରମାନେ ମାପି ସାରିଲେଣି ।

ଏହା ସାଧାରଣତଃ ଏକ ବାଇକ୍ ଯେଉଁଥିରେ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାର ସୁବିଧା ରହିଛି । ଏହା ପ୍ୟାଡେଲିଂ ଦ୍ୱାରା ମଧ୍ୟ ଚାଲି ପାରିବ । ନିଜେ ପ୍ୟାଡେଲିଂ କଲେ ଏହା ଆପେ ଆପେ ଚାର୍ଜ ମଧ୍ୟ ହୋଇ ପାରିବ ।

ସବୁଠାରୁ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ କଥା ଏହା ସୋଲାର ଦ୍ୱାରା ଚାର୍ଜ ହୋଇ ପାରିବ । ତେଣୁ ଏଥିରେ ପ୍ରଦୂଷଣ ହେବନି ।

ସେ ଆହୁରି କହିଛନ୍ତି ସାଇକେଲକୁ ବାଇକରେ ପରିଣତ କରିବା ପାଇଁ ଆବଶ୍ୟକ ଅତ୍ୟାଧୁନିକ ଜ୍ଞାନ କୌଶଳ ମୋ ପାଖେ ନାହିଁ ।

ବ୍ୟାଟେରୀ ଓ ଅନ୍ୟାନ ସମଗ୍ରୀ ବ୍ୟବହାର କରି ୟୁ-ଟୁ୍ୟବର ସହାଯ୍ୟରେ ମୁଁ ଏହାକୁ ତିଆରି କରି ପାରିଛି ।

ୟୁଟୁ୍ୟବ୍ରୁ ନେଇଥିବା ଶିକ୍ଷା ଅନୁସାରେ ମୁଁ ପୁରୁଣ ଡିସି ବ୍ୟାଟେରୀ, ଏକ୍ସଲେଟର, ପାୱାର ବ୍ରେକ୍, ପ୍ୟାଡେଲ ଆସିଷ୍ଟ ସେନ୍ସର, ବ୍ୟାଟେରୀ ବାକ୍ସ, ପୁରୁଣା ଲିଥିୟମ ବ୍ୟାଟେରୀ, ଏଲ୍ଇଡି ଲାଇଟ୍, ହର୍ଣ୍ଣ, ପର୍ଟେବଲ୍ ସୋଲାର ପ୍ୟାନେଲ୍, ଚାର୍ଜର ଆଦି ସଂଗ୍ରହ କଲି ।

ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ଏହାକୁ ରୂପାନ୍ତରଣ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲି । ରୂପାନ୍ତରିତ ଏହି ସାଇକେଲ୍ ବାଇକ୍ ଚାର୍ଜ ହେବା ପାଇଁ ୫ରୁ ୬ ଘଣ୍ଟା ସମୟ ଲାଗୁଛି । ଯାହାକି ୭୦ରୁ ୮୦ କିଲୋମିଟର ଚାଲି ପାରୁଛି ।

ସେ ଆହୁରି କହନ୍ତି ଯେ ମୁଁ ମୋର ସାଇକେଲକୁ ବାଇକରେ ରୂପାନ୍ତରିତ କରିବା ପରେ ଅନେକ ଲୋକ ନିଜ ସାଇକେଲକୁ ବାଇକରେ ପରିଣତ କରିବା ଦିଗରେ ଆଗ୍ରହ ଦେଖାଉଛନ୍ତି ।

ଏଥିରେ ଖୁବ୍ କମ୍ ଖର୍ଚ୍ଚ ହେଉଥିବାରୁ ସ୍ଥାନୀୟ ଲୋକେ ଏହା କରିଦେବାକୁ ମୋତେ ଅନୁରୋଧ କରୁଛନ୍ତି ।

ବର୍ତ୍ତମାନ ସୁଦ୍ଧା ମୁଁ ୧୨ଟି ସାଇକେଲକୁ ଏପରି ବାଇକରେ ପରିଣତ କରି ସାରିଛି । ଅନ୍ୟ ୨୫ ଜଣ ଏବେଏହି ଟେକ୍ନୋଲୋଜିକୁ ଆପଣେଇବା ଅପେକ୍ଷାରେ ଅଛନ୍ତି ।

ଏ ବାବଦରେ କାର୍ତ୍ତିକ ମଲ୍ଲିକ କହନ୍ତି ବର୍ତ୍ତମାନ ସମୟରେ ୪୦ରୁ ୬୦ ହଜାର ଟଙ୍କା ଖର୍ଚ୍ଚ କରି ବାଇକ୍ କିଣିବା ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ ।

ତେବେ ମାତ୍ର ୪୦୦୦ ଟଙ୍କା ଖର୍ଚ୍ଚ କରି ମୁଁ ମୋ ସାଇକେଲକୁ ବାଇକରେ ପରିଣତ କରି ପାରିଛି । ଯାହାକି ମୋତେ ଏହା କରିବାକୁ ଉତ୍ସାହିତ କଲା ।

ରଘୁନାଥପୁର ଅଞ୍ଚଳର ମନୋଜ କୁମାର ପଣ୍ଡା ଶ୍ରୀ ପରିଜାଙ୍କ ଏଭଳି ପ୍ରୟାସକୁ ପ୍ରଶଂସା କରିଛନ୍ତି । ରଘୁନାଥପୁର ଅଞ୍ଚଳର ଅତିରିକ୍ତ ଇଞ୍ଜିନିୟର ବିଶ୍ୱରଞ୍ଜନ ଦେହୁରି ମଧ୍ୟ ଏହି ନୂତନ ଉଦ୍ଭାବନର ପ୍ରଶଂସା କରିଛନ୍ତି ।

ସେ କହିଛନ୍ତି ଏହି ସାଇକେଲ୍ ବାଇକ୍ ପାଇଁ ଖର୍ଚ୍ଚ ମାତ୍ର ୪ ରୁ ୭ ହଜାର ପଡୁଥିବା ବେଳେ ଏଥିରେ ମାତ୍ର ୨ କିଲୋଗ୍ରାମର ଅତିରିକ୍ତ ଓଜନ ରହିଛି । ତେଣୁ ଏହା ଚଳାଇବାରେ କୌଣସି ଅସୁବିଧା ହେଉନି ।

ଲୋକାଲ ୱାୟାର

Gosagareswara Temple in state of disrepair due to neglect of water body

By Leave a Comment

Local legend has it that Lord Shiva once inadvertently killed a calf, for which he had to do great penance.

One of his acts of repentance involved taking a bath in the Gosagareswara Pond.

Even today, people who have accidently killed a cow or let it die while in tether, take a ritualistic bath here to cleanse themselves from the sin.

Just 200 meters from the Vaital Temple and around 800 metres west of the Lingaraj Temple, this pond and the adjoining temples have been a sacred spot for locals; even Lord Lingaraj comes calling during the Durga Puja celebrations.

The Pond predates the adjoining set of temples; it has been assigned to the 13thCentury C.E., the period of the Later Gangas.

It is fed by a natural underground spring and the overflow was discharged into the Bindu Sagar through a channel on the north-eastern corner.

For centuries, the water level in the tank remained constant, the inflow and outflow being maintained.

Sheer lack of maintenance and bad planning have today rendered the sacred pond into a cesspool of stagnant water.

The exit channel has been blocked since the last few years; the water level has risen and enters the temple complex during the monsoon months.

The Gosagareswara complex consists of eleven temples dedicated to various divinities.

While the presiding deity is Lord Shiva, the other temples which include the Isaneswara, Narashimha, Paradesvara and the Sanisvara Temples too have Shivalings in them. Three temples are abandoned and a large Mandap of a later period too exists.

The constant accumulation of water in the tank submerges the base of the main temple and is rendering the foundation weak and many cracks have developed.

Water seeps into the Garbhagrihas of nearly all the temples in the complex.

Constant water logging has resulted in a high ground water level; the mandap can be seen leaning to one side.

The water in the pond is highly polluted with micro hydrophytic organisms floating on the surface.

Many of the locals who used the tank for their daily baths have stopped using it.

Earlier it was also a source of drinking water. Even the dug well inside the complex is now contaminated due to the high ground waterline.

The temple was last repaired by the State Archaeology Department in 1999, a compound wall that was made which has stopped the natural flow of water.

Presently, the temple keepers are pumping out the water at regular intervals, but it is hardly effective.

The locals have intimated the authorities many times, but to no avail.

If immediate measures are not undertaken, much damage will happen to the temples as the foundations will be severely affected.

Prafulla Swain, the Secretary of Maa Jageswari Youth Association says that they undertook cleaning of the accumulated sludge in the tank many times, but if permanent corrective measures are not taken, a lot of damage may happen. He pointed out to the widening cracks on the temple sides.

Anil Dhir, the project Co-ordinator of Indian National Trust for Art and Cultural Heritage (INTACH) is of the opinion that nearly all the holy tanks of the Old Town are all in a very advanced state of disrepair and neglect.

The Ganga-Yamuna, the Bada Kua and Kapila Kunda of Kapileswar, Manikarnika, Kukutesvara, the tanks in the Kedar Gouri and Mukteswar Complex, Kotitirtha, Papanasini, Sunderesvara, Yamesvara, Mahabhoisasan and the Godavari tank are all in an advanced of decay and need immediate attention.

They have floating garbage, plastics and household waste dumped. Many of them are not being used anymore.

According to noted environmentalist Dr. Biswajit Mohanty, rampant digging of bore wells has rendered many of the natural springs dry.

In some areas, the locals have formed Sahi committees and stopped the sinking of new bore wells.

Mohanty says that the local clubs can be roped in for voluntary kar-seva to clean and de-silt these water bodies.

The Gosagareswara tank repairs should be immediately undertaken as all the temples in the complex are at high risk.

ଶୀଘ୍ର ରାଜ୍ୟର ୫ ସ୍ଥାନରେ ଇକୋ ରିଟ୍ରିଟ୍, ଓଡ଼ିଶା ବାଏ ରୋଡର ପର୍ଯ୍ୟଟକଙ୍କୁ ସମ୍ବର୍ଦ୍ଧନା

By Leave a Comment

ଭୁବନେଶ୍ୱର, ଅକ୍ଟୋବର ୧୬(ଲୋକାଲ ୱାୟାର): କୋଣାର୍କ ପରେ ଏବେ ରାଜ୍ୟର ଆଉ ୫ଟି ସ୍ଥାନରେ ହେବ ଇକୋ ରିଟ୍ରିଟ୍ । ଏନେଇ ପର୍ଯ୍ୟଟନ କମିଶନର ବିଶାଲ୍ କୁମାର ଦେବ ଶୁକ୍ରବାର ସୂଚନା ଦେଇଛନ୍ତି ।

ରାଜ୍ୟର ଭିତରକନିକା, ରାମଚଣ୍ଡୀ, ସାତକୋଶିଆ, ଦାରିଙ୍ଗବାଡ଼ି, ହୀରାକୁଦରେ ଏହି ଇକୋ ରିଟ୍ରିଟ୍ କରାଯିବ ।

‘ଓଡ଼ଶା ବାଏ ରୋଡ୍’ କ୍ୟାମ୍ପେନ୍ ଅଧୀନରେ ଓଡ଼ିଶାର ଗ୍ରାମାଞ୍ଚଳ ପର୍ଯ୍ୟଟନର ପ୍ରଚାର ପ୍ରସାର ସହ ଆସନ୍ତା ଦିନରେ କିପରି ଏସବୁ ସ୍ଥାନରେ ଇକୋ ରିଟ୍ରିଟ୍ ଆୟୋଜନ କରାଯିବ ସେ ଉପରେ ପର୍ଯ୍ୟଟନ ସଚିବ ବିଶାଲ କୁମାର ଦେବ ଗୁରୁତ୍ୱ ବାଢ଼ିଥିଲେ ।

ଏହି ଅବସରରେ ଓଡ଼ିଶା ବାଏ ରୋଡ୍ ରେ ଆସି ଓଡ଼ିଶାର ନୈସର୍ଗିକ ଶୋଭାରାଜିକୁ ଉପଭୋଗ କରିଥିବା କିଛି ବିଶିଷ୍ଟ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ସମ୍ବର୍ଦ୍ଧିତ କରାଯାଇଥିଲା ।

ଏ ବାବଦରେ ମୁମ୍ବାଇରୁ ଆସିଥିବା ରୋଡି ପବନ କୁମାର ଦୁବେ କହିଛନ୍ତି, ମୁଁ ଓ ମୋ ସାଙ୍ଗ ରାଜିବ ଶାହା ମିଶି ଇଣ୍ଡିଆ ଏକ୍ସପେଡିସନରେ ବାହାରିଛୁ ।

ଆଜି ଆମର ୨୮ତମ ଦିନ । ଯେଉଁଥିରେ ଆମେ ଓଡ଼ିଶାରେ ପାଦ ଥାପିଛୁ । ଏହା ଆମ ଯାତ୍ରାର ୨୩ତମ ରାଜ୍ୟ ।

ଓଡ଼ିଶା ଆସି ମୋତେ ଖୁବ୍ ଖୁସି ଲାଗୁଛି । ରାଜ୍ୟ ପର୍ଯ୍ୟଟନ ବିଭାଗ ପକ୍ଷରୁ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିବା ଓଡ଼ିଶା ବାଏ ରୋଡ୍ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବେ ଆଗାମୀ ଦିନରେ ଗ୍ରାମାଞ୍ଚଳ ପର୍ଯ୍ୟଟନକୁ ସହାୟକ ହେବ ।

ଏତିକି କହିବି ଏବେ ଭ୍ରମଣ କରିବାରେ କୌଣସି ଅସୁବିଧା ନାହିଁ । ତେବେ ସତର୍କ ହୋଇ ଭ୍ରମଣ କରିବା ଦରକାର ।

ସଡ଼କ ପଥରେ ଗଲେ ଆମେ ପର୍ଯ୍ୟଟନ ସ୍ଥାନ ବୁଲିବା ସହ ସ୍ଥାନର ଖାଦ୍ୟପେୟ, ହସ୍ତତନ୍ତ, ହସ୍ତଶିଳ୍ପକୁ ଦେଖିପାରିବା, ନିଜ ପାଇଁ ଏଥିରୁ କିଛି କିଣି ପାରିବା ।

ଏହାଦ୍ୱାରା ଆମେ କେନ୍ଦ୍ର ସରକାରଙ୍କ ‘ଭୋକାଲ୍ ଫର୍ ଲୋକାଲ୍’ର ପ୍ରଚାର ବି କରି ପାରିବା । ଯାହାକି ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ସ୍ଥାନୀୟ ଲୋକଙ୍କ ପାଇଁ ସହାୟକ ହୋଇ ପାରିବ ।

ମିଳିଥିବା ସୂଚନା ଅନୁସାରେ କରୋନା ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ଦେଶର ପର୍ଯ୍ୟଟନ ବୈଭବକୁ ପୁଣିଥରେ ଟ୍ରାକକୁ ଫେରାଇ ଆଣିବା ସହ ଏନେଇ ଲୋକଙ୍କ ମନରେ ସଚେତନତା ସୃଷ୍ଟି କରିବା ପାଇଁ ଗୁଜରାଟରୁ ୬ ଜଣ ଯୁବକ ଆସି ଓଡ଼ିଶା ପହଞ୍ଚିଛନ୍ତି ।

୩୬ ଦିନରେ ୩୪ ରାଜ୍ୟ ବୁଲିବାର ଏହି ମିଶନ୍ ମୋଡ୍ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଛି କାର୍ ରେ । ସେପ୍ଟେମ୍ବର ୧୮ରେ ଗାନ୍ଧୀ ନଗରରୁ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥବା ଏହି ଯାତ୍ରାରେ ଅଛନ୍ତି ରାଜୀବ ଶାହା(୫୬), ଥୋମାସ୍ କୋଶେ(୪୮), ନୀତିନ୍ ଗୁପ୍ତା (୩୭), ସଞ୍ଜୟ ପଟେଲ(୪୫), ପୱନ୍ ଦୁବେ (୪୫) ଓ ରୀତେଶ ପାରେଖ (୪୫) ।

ଏ ବାବଦରେ ଦଳର ସବୁଠାରୁ ବୟସ୍କ ରାଜୀବ କହନ୍ତି କରୋନା ଯୋଗୁଁ ପର୍ଯ୍ୟଟନ ଶିଳ୍ପ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭୁଶୁଡ଼ି ଯାଇଛି । ଏହି ଶିଳ୍ପକୁ ପୁଣିଥରେ ଉତ୍ସାହିତ କରିବା ପାଇଁ ଓ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଏଥିପାଇଁ ସଚେତନ କରିବା ପାଇଁ ଆମେ ଏଭଳି ଏକ ମିଶନ୍ ମୋଡରେ ବାହାରିବାକୁ ଚିନ୍ତା କଲୁ ।

ସେ ଆହୁରି କହିଛନ୍ତି ଯେତେଯାଏଁ ଟିକା ଆସିନି ସେତେପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆମକୁ କରୋନା ସହ ବଞ୍ଚିବାକୁ ହେବ । ଆମେ ଏହି ଯାତ୍ରା ଦ୍ୱାରା ଲୋକଙ୍କୁ କହିବାକୁ ଚାହୁଁଛୁ ସମସ୍ତ ପ୍ରତିଷେଧକ ଗ୍ରହଣ କରି ତୁମେମାନେ ମଧ୍ୟ ଆମ ପରି ବୁଲିପାରିବ ।

ଅପରପକ୍ଷେ କରୋନା ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ କୋଣାର୍କ ବ୍ୟତୀତ ଅନ୍ୟ ୫ଟି ସ୍ଥାନରେ ଇକୋ ରିଟ୍ରିଟ୍ ପାଇଁ ରାଜ୍ୟ ପର୍ଯ୍ୟଟନ ବିଭାଗ ଅଣ୍ଟା ଭିଡ଼ିଛି ।

ଏସବୁ ସ୍ଥାନରେ ଇକୋ ରିଟ୍ରିଟ୍ କରାଯାଇ ପର୍ଯ୍ୟଟକଙ୍କୁ ଓଡ଼ିଶା ପ୍ରତି ଆକର୍ଷିତ କରାଯିବ । ସାତକୋଶିଆର ବଡ଼ମୂଳରେ ଏହା କରାଯିବାକୁ ସ୍ଥିର କରାଯାଇଥିବା ବେଳେ ଭିତରକନିକାର ନଳିତାପଟିଆରେ ଏହା କରାଯିବ ।

ଡିସେମ୍ବର ୧ରୁ ଫେବ୍ରୁଆରୀ ୨୮ ଭିତରେ ଏସବୁ ସ୍ଥାନରେ ଇକୋ ରିଟ୍ରିଟ୍ ଆୟୋଜିତ ହେବ । ଯେଉଁଠାରେ ପର୍ଯ୍ୟଟକଙ୍କ ରହଣି ପାଇଁ ବିଳାସପୂର୍ଣ୍ଣ ଟେଣ୍ଟ ସାଙ୍ଗକୁ କଟେଜ୍, ରେସ୍ତୋରାଁ, କ୍ରୀଡ଼ା କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ଆଦି କରାଯିବ ।

ଷ୍ଟାର୍ ହୋଟେଲ ର ସମସ୍ତ ସୁବିଧା ପର୍ଯ୍ୟଟକଙ୍କୁ ଏଠାରେ ମିଳିବ । ବିଶେଷ କରି ପର୍ଯ୍ୟଟକଙ୍କୁ ବିଳାସପୂର୍ଣ୍ଣ ଟେଣ୍ଟ ରେ ରହିବା ସହ ପ୍ରକୃତି କୋଳରେ ବିଭିନ୍ନ ରକମର ଖାଦ୍ୟ, ସ୍ପା, ଦୁଃସାହାସିକ କ୍ରୀଡ଼ା, ନେଚର ଟ୍ରେଲ୍ ଆଦିର ଅନୁଭୂତି ମିଳିବ ।

ଏହାସାଙ୍ଗକୁ ରାତିରେ ସାଂସ୍କୃତିକ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ସହ ମୁ୍ୟଜିକାଲ୍ ନାଇଟ୍ ର ସୁବିଧା ମିଳିବ ।

ଲୋକାଲ ୱାୟାର

ଗୋସାଗରେଶ୍ୱର ପୁଷ୍କରିଣୀ ମରାମତି ଦାବି; ବିପଦରେ ୧୧ ମନ୍ଦିର

By Leave a Comment

କିମ୍ବଦନ୍ତୀ ଅନୁସାରେ ଭଗବାନ ଶିବ ଅଜାଣତରେ ଏକ ବାଛୁରୀକୁ ହତ୍ୟା କରିଥିବା ବେଳେ ଏଥିପାଇଁ ସେ ଅନୁତପ୍ତ ଥିଲେ ।

ଏହି ଅନୁତାପର ପ୍ରାୟଶ୍ଚିତ ସ୍ୱରପ ସେ ଗୋସାଗରେଶ୍ୱର ପୋଖରୀରେ ଗାଧୋଇଥିଲେ । ମହାଦେବଙ୍କ ଏହି ପଥକୁ ଆଜିବି ଲୋକମାନେ ଅନୁସରଣ କରୁଛନ୍ତି ।

ଯଦି କେହି ଅଜାଣତରେ ହେଉ ବା ଦୁର୍ଘଟଣା ବଶତଃ ହେଉ କୌଣସି ଗାଈର ମୃତ୍ଯୁ ପାଇଁ ଦାୟୀ ହୋଇଥାନ୍ତି ସେମାନେ ପରମ୍ପରା ଅନୁସାରେ ଏହି ଗୋସାଗରେଶ୍ୱର ପୋଖରୀରେ ଆସି ଗାଧୋଇ ନିଜ ପାପର ପ୍ରାୟଶ୍ଚିତ କରିଥାନ୍ତି ।

ବୈତାଳ ମନ୍ଦିରଠାରୁ ୨୦୦ ମିଟର ଦୂରରେ ଓ ଲିଙ୍ଗରାଜ ମନ୍ଦିରର ପଶ୍ଚିମ ପଟେ ୮୦୦ ମିଟର ଦୂରରେ ଏହି ପୋଖରୀ ଅଛି ।

ଯାହାକି ସ୍ଥାନୀୟ ଅଞ୍ଚଳରେ ଏକ ପବିତ୍ର ସ୍ନାନପୀଠ ଭାବେ ଗ୍ରହଣୀୟ । ଏପରିକି ଦୁର୍ଗାପୂଜା ସମୟରେ ମଧ୍ୟ ଏଠାକୁ ଆସିଥାନ୍ତି ।

ଗଙ୍ଗ ବଂଶୀୟ ଶେଷ ହେବା ପରେ ପରେ ଅର୍ଥାତ ପ୍ରାୟ ତ୍ରୟୋଦଶ ଶତାବ୍ଦୀ ସମୟର ଏହି ପୁରୁଣା ପବିତ୍ର ପୁଷ୍କରିଣୀ ଝର ଦ୍ୱାରା ଭର୍ତ୍ତି ହେଉଥିବା ବେଳେ ଏହା ବିନ୍ଦୁସାଗର ସହ ସଂଲଗ୍ନ ଥିବା ଜଣାଯାଏ ।

ଅର୍ଥାତ ପୂର୍ବରୁ ଗୋସାଗରେଶ୍ୱର ପୋଖରୀର ଅଧିକ ପାଣି ବିନ୍ଦୁସାଗରରେ ଯାଇ ମିଶୁଥିଲା । ମାତ୍ର ଗତ କିଛି ଦଶନ୍ଧି ହେବ ଗୋଶରେଶ୍ୱର ପୋଖରୀର ଜଳ ପ୍ରବାହ ସ୍ଥିର ରହିଛି ।

ନାଁ ପୋଖରୀ ଭିତରକୁ କେଉଁଠାରୁ ପାଣି ଆସି ପାରୁଛି ନାଁ ପୋଖରୀ ବାହାରକୁ ଏଠାରୁ କୌଣସି ପାଣି ବାହାରକୁ ଯାଇ ପାରୁଛି ।

ରକ୍ଷଣାବେକ୍ଷଣର ଅଭାବ, ଭୁଲ ଯୋଜନା ଓ ଖରାପ ପରିଚାଳନା ଯୋଗୁଁ ଏହି ପବିତ୍ର ପୋଖରୀର ପାଣି ପ୍ରବାହ ବନ୍ଦ ରହିଛି ।

ପୂର୍ବରୁ ରହିଥିବା ଝର ଓ ଜଳ ପ୍ରବାହ ରାସ୍ତାକୁ ବନ୍ଦ କରି ଦିଆଯାଇଛି । ଫଳରେ ପୂରା ମୌସୁମୀ ମାସ ଯାକ ବର୍ଷା ପାଣି ବାହାରକୁ ନ ବାହାରିପାରି ବନ୍ଦିର ଭିତରକୁ ପଶୁଛି ।

ଗୋସାଗରେଶ୍ୱର ପରିସର ବିଭିନ୍ନ ଦେବାଦେବୀଙ୍କ ୧୧ଟି ମନ୍ଦିରକୁ ନେଇ ଗଠିତ । ଏଠାରେ ମୁଖ୍ୟ ଦେବତା ଭାବେ ଶିବଙ୍କୁ ପୂଜା କରାଯାଇଥାଏ ।

ଏଠାରେ ଥିବା ଅନ୍ୟ ମନ୍ଦିରଗୁଡ଼ିକ ହେଲା ଇଶାଣେଶ୍ୱର ମନ୍ଦିର, ନରସିଂହ, ପରଦେଶ୍ୱର ଓ ଶନିଶ୍ୱର ମନ୍ଦିର । ଏଗୁଡ଼ିକରେ ମଧ୍ୟ ଶିବଙ୍କୁ ପୂଜା କରାଯାଇଥାଏ ।

ଏଠାକାର ତିନି ମନ୍ଦିର ପରିତ୍ୟକ୍ତ ଅବସ୍ଥାରେ ଥିବା ବେଳେ ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ଏଠାରେ ଏକ ମଣ୍ଡପ ମଧ୍ୟ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରାଯାଇଛି ।

ତେବେ ସବୁଠାରୁ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ କଥା ଦୀର୍ଘଦିନ ଧରି ପୋଖରୀରେ ପାଣି ଜମା ହୋଇ ରହୁଥିବାରୁ ଏହା ମୁଖ୍ୟ ମନ୍ଦିରର ମୂଳଦୁଆକୁ ଦୁର୍ବଳ କରି ଦେଉଛି ।

ଏବେ ତ ମନ୍ଦିରର ଅନେକ ସ୍ଥାନରେ ଗାତ ବି ସୃଷ୍ଟି ହେବା ଆରମ୍ଭ ହେଲାଣି । ଲଗାଣ ବର୍ଷା ଯୋଗୁଁ ମନ୍ଦିର ପରିସରରେ ଥିବା ସମସ୍ତ ଛୋଟବଡ଼ ମନ୍ଦିରର ଗର୍ଭଗୃହରେ ବର୍ଷା ପାଣି ପଶୁଛି ।

ବର୍ଷା ପାଣି ଜମା ହୋଇ ରହୁଥିବାରୁ ଏହା ପରିସରରେ ଥିବା ମଣ୍ଡପ ଗୋଟିଏ ଆଡକୁ ଢଳିବା ଭଳି ପରିସ୍ଥିତି ଦେଖାଦେଇଛି ।

ଜମା ହୋଇ ରହୁଥିବା ପାଣି ପ୍ରଦୂଷିତ ହୋଇଯାଇଛି । ସାଧାରଣ ଭାବେ ଦୈନନ୍ଦିନ ବ୍ୟବହାର ପାଇଁ ପୂର୍ବରୁ ଲୋକେ ଏହି ପାଣିକୁ ବ୍ୟବହାର କରୁଥିବା ବେଳେ ଏବେ ସେସବୁ ବନ୍ଦ କରି ଦେଇଛନ୍ତି ।

ପୂର୍ବରୁ ଏହା ଲୋକଙ୍କ ପାଇଁ ପାନୀୟ ଜଳର ଉତ୍ସ ଥିଲା । ମନ୍ଦିର ପରିସରରେ ଥିବା ନଳକୂଅ ଉପରେ ଲୋକେ ନିର୍ଭର କରୁଥିଲେ । ହେଲେ ଏବେ ଭୂତଳ ଜଳସ୍ତର ଦୂଷିତ ହୋଇଯାଇଥିବାରୁ ଲୋକେ ଏହାକୁ ବ୍ୟବହାର କରୁ ନାହାନ୍ତି ।

ମିଳିଥିବା ସୂଚନା ଅନୁସାରେ ୧୯୯୯ ମସିହାରେ ରାଜ୍ୟ ପ୍ରତ୍ନତତ୍ତ୍ୱ ବିଭାଗ ଏହି ମନ୍ଦିର ମରାମତି କରିଥିଲେ । ସେ ସମୟରେ ଏହାର ଚାରିପାଖରେ ଏକ କାନ୍ଥ ତିଆରି କରାଯାଇଥିଲା ।

ଯାହାକି ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ପୋଖରୀ ଭିତରକୁ ପ୍ରାକୃତିକ ଜଳ ପ୍ରବାହକୁ ବନ୍ଦ କରି ଦେଇଥିଲା ।

ବର୍ତ୍ତମାନ ମନ୍ଦିର ପରିଚାଳନା ଦାୟିତ୍ୱରେ ଥିବା ଅଧିକାରୀ ନିୟମିତ ବ୍ୟବଧାନରେ ପମ୍ପ ଲଗାଇ ବର୍ଷା ଜଳ ବାହାରକୁ କରୁଛନ୍ତି । ହେଲେ ତାହା ଫଳପ୍ରଦ ନୁହେଁ ବୋଲି ସେ କହିଛନ୍ତି ।

ଏନେଇ ସ୍ଥାନୀୟ ଲୋକମାନେ ବାରମ୍ବାର ବିଭାଗୀୟ ଅଧିକାରୀଙ୍କୁ ସାକ୍ଷାତ କରି ସମସ୍ୟାର ସମାଧାନ ପାଇଁ ଅନୁରୋଧ କରିଛନ୍ତି । ହେଲେ କୌଣସି ସୁଫଳ ମିଳିନି ।

ଯଦି ତୁରନ୍ତ ଏନେଇ କୌଣସି ପଦକ୍ଷେପ ଗ୍ରହଣ ନ କରାଯାଏ ତେବେ ଏହାର ମୂଳଦୁଆ ଗୁରୁତର ଭାବେ ପ୍ରଭାବିତ ହେବ ବୋଲି ବିଶିଷ୍ଟ ଐତିହାସିକ ତଥା ଗବେଷକ ଅନିଲ୍ ଧୀର କହିଛନ୍ତି ।

ମା’ ଯୋଗେଶ୍ୱରୀ ଯୁବ ସଙ୍ଗଠନର ସଚିବ ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ ସ୍ୱାଇଁ କହିଛନ୍ତି ଗୋସାଗରେଶ୍ୱର ପୋଖରୀର କାଦୁଅକୁ ଆମେ ଅନେକ ଥର ସଫା କରିଛୁ ।

କିନ୍ତୁ ଯଦି ଏନେଇ ବିଭାଗୀୟ କର୍ତ୍ତୃପକ୍ଷ ସ୍ଥାୟୀ ସମାଧାନ ନ କରନ୍ତି ତେବେ ଆଗକୁ ମନ୍ଦିରର ଅନେକ କ୍ଷତି ହେବ ।

ଇନଟାକ୍ ର ପ୍ରକଳ୍ପ ସଂଯୋଜକ ତଥା ଗବେଷକ ଅନୀଲ ଧୀର କହିଛନ୍ତି ପୁରୁଣା ଭୁବନେଶ୍ୱର ଅଞ୍ଚଳରେ ଥିବା ସମସ୍ତ ପବିତ୍ର ପୁଷ୍କରିଣୀ ଏବେ ଅବ୍ୟବସ୍ଥିତ ଓ ଅବହେଳିତ ।

ଗଙ୍ଗା-ଯମୁନା ଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ବଡ଼ କୂଅ, କପିଳେଶ୍ୱର ଅଞ୍ଚଳର କପିଳ କୁଣ୍ଡ, ମଣିକର୍ଣ୍ଣିକା, କୁକୁଟେଶ୍ୱର, କେଦାରଗୌରୀ ଓ ମୁକ୍ତେଶ୍ୱର ମନ୍ଦିର ପ୍ରାଙ୍ଗଣରେ ଥିବା ପୁଷ୍କରିଣୀ, କୋଟିତୀର୍ଥ, ପାପନାଶିନୀ, ସୁନ୍ଦରେଶ୍ୱର, ଯମେଶ୍ୱର, ମହାଭୋଇଶାସନ, ଗୋଦାବରୀ ପୁଷ୍କରିଣୀ ଆଦି ସମସ୍ତ ପୋଖରୀର ତୁରନ୍ତ ଯତ୍ନନେବା ଆବଶ୍ୟକ ।

ଏସବୁ ପୁଷ୍ପରିଣୀରେ ଏବେ କୁଢ଼କୁଢ଼ ଅଳିଆ ଆବର୍ଜନା, ପ୍ଲାଷ୍ଟିକ ଓ ଘରୋଇ ବର୍ଜ୍ୟବସ୍ତୁ ଭାସୁଥିବା ବେଳେ ଏସବୁ ସଫା ହେବା ଦରକାର ।

ଏ ବାବଦରେ ପରିବେଶବିତ୍ ବିଶ୍ୱଜିତ ମହାନ୍ତି କହିଛନ୍ତି ଲୋକମାନେ ବୋରୱେଲ୍ ଖୋଳିଦେବା ଦ୍ୱାରା ଅନେକ ସ୍ଥାନରେ ପ୍ରାକୃତିକ ଝର ସବୁ ଶୁଖିଯାଇଛି ।

ଏଦିଗରେ ସାହି କମିଟି, ସ୍ଥାନୀୟ କ୍ଲବଗୁଡ଼ିକ ଆଗେଇ ଆସି ଏସବୁ ଜଳଉତ୍ସଗୁଡ଼ିକର ପୁନଃଉତ୍ଥାପନ ଦିଗରେ କାମ କରିବା ଦରକାର ।

ଗୋସାଗରେଶ୍ୱର ପୋଖରୀ ତୁରନ୍ତ ମରାମତି ହେବା ଦରକାର । କାରଣ ପୋଖରୀ ଚାରିପାଖରେ ଥିବା ମନ୍ଦିର ସବୁ ଏବେ ବିପଦପୂର୍ଣ୍ଣ ଅବସ୍ଥାରେ ଅଛି ।

ଭାଇରାଲ୍ ବନ୍ୟଜନ୍ତୁ ମାନଚିତ୍ର ପଛର ନାୟକ ସୁଦର୍ଶନ, କାଦୁଅ ଚିତ୍ରକଳାରେ ପାରଙ୍ଗମ

By Leave a Comment

ଭୁବନେଶ୍ୱର, ଅକ୍ଟୋବର ୧୫(ଲୋକାଲ ୱାୟାର): ଯେତେବେଳେ କାମ ହିଁ ତା’ର ପରିଚୟ ତିଆରି କରେ ସେତେବେଳେ ଜଣେ କଳାକାର ଲୋକପ୍ରିୟ ହୁଏ ।

ଏମିତି ଜଣେ କଳାକାର ହେଲେ ଓଡ଼ିଶାର ସୁଦର୍ଶନ ସାହୁ । ଯାହାଙ୍କ ସୃଜନଶୀଳତାରେ ରୂପ ପାଇଛି ଓଡ଼ିଶା ବନ୍ୟଜନ୍ତୁ ମାନଚିତ୍ର ।

ପଟ୍ଟଚିତ୍ରର ଧାରାରେ ଓଡ଼ିଶାର ବନ୍ୟଜନ୍ତୁଙ୍କ ସ୍ଥାନିତ କରିଥିବା ଭିଜୁଆଲ୍ ଆର୍ଟିଷ୍ଟ ସୁଦର୍ଶନ ନିଜର ଇନଷ୍ଟାଗ୍ରାମ୍ ପେଜରେ ଏ ସମ୍ପର୍କିତ ଚିତ୍ର ପୋଷ୍ଟ କରିଥିଲେ ।

ଯାହାକି ରାତାରାତି ଭାଇରାଲ୍ ହେବା ସହ ଅନେକ ବନ୍ୟଜନ୍ତୁପ୍ରେମୀ, ଗବେଷକ, ଫଟୋଗ୍ରାଫର, ବନ୍ୟଜନ୍ତୁ ସଂରକ୍ଷକ ଓ ବିଭିନ୍ନ ଅନୁଷ୍ଠାନ ଦ୍ୱାରା ଉଚ୍ଚ ପ୍ରଶଂସିତ ହୋଇଛି ।

ସୁଦର୍ଶନଙ୍କ ଏହି ସୃଜନ ସୃଷ୍ଟିରେ ଏସୀୟ ହାତୀ, ଭାରତୀୟ ପଙ୍ଗୋଲିନ୍, ବେଙ୍ଗଲ ଟାଇଗର, ଇରାୱାଡି ଡଲଫିନ୍, ସ୍ପଟେଡ ଡିୟର୍, ଫିସିଂ କ୍ୟାଟ୍ ଆଦି ସ୍ଥାନ ପାଇଥିବା ବେଳେ ଏହାର ଅନ୍ୟ ଦିଗରେ ଓଡ଼ିଶାର ଆଦିବାସୀ ତଥା ବନ୍ୟଜନ୍ତୁ ହଟସ୍ପଟ୍ ସ୍ଥାନ ମାନଙ୍କ ବାବଦରେ ସୂଚନା ଦିଆଯାଇଛି ।

ଏ ବାବଦରେ ସୁଦର୍ଶନ କହନ୍ତି ଯେତେବେଳେ କୌଣସି ଜିନିଷକୁ ମୁଁ ଚିନ୍ତାକରେ ଓ ଏହାକୁ ରୂପ ଦେବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରେ ସେତେବେଳେ ମୁଁ ଘଣ୍ଟା ଘଣ୍ଟା ଧରି ମାନସ ମନ୍ଥନ କରେ ।

ମୁଁ ବାସ୍ତବିକ ଏଥିରେ ନିଜକୁ ଓ ନିଜର ଆବେଗକୁ ଭରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରେ । ଏମିତି କିଛି ଭାବେ ଯେଉଁଥିରେ ମୋର ଜନ୍ମ ମାଟି, ମୋ ମାଟିର ମହକ, ମୁଁ ବଞ୍ଚୁଥିବା ଜୀବନ ରହିଥିବ । ଆଙ୍କିଲାବେଳେ ଭାବେ ଯେ ଏମିତି କିଛି କରିବି ଯାହାକି ମୋତେ ମୋ ଘରକୁ ଫେରିଯିବାକୁ ବାଧ୍ୟ କରିବ, ମୋ ମାଟିକୁ ଦେଖିବାକୁ ଆକୁଳ କରାଇବ ।

ସେ କହନ୍ତି ମୁଁ ପୁରୁଣା ଭୁବନେଶ୍ୱର ଅଞ୍ଚଳର । ପିଲାବେଳୁ ମନ୍ଦିର ମାଳିନୀ ସହରରେ ବଢ଼ିଛି ।

ଯେତେବେଳେ ଆଖି ଖୋଲି ଦେଖିଛି ସେତେବେଳୁ କାରୁକାର୍ଯ୍ୟ, ପଥର ଖୋଦିତ ମୂର୍ତ୍ତି ସବୁ ମୋତେ ଆମୋଦିତ କରିଛି ।

ଆଉ ମୁଁ ଅଧିକାଂଶ ସମୟରେ ବୁଲିବା ପାଇଁ ପଶ୍ଚିମବଙ୍ଗର କୋଲକାତା ସହର ଯାଇଛି ।

ସେଠାକାର ଉତ୍ସବ ମୁଖରିତ ରାସ୍ତା ଓ ଅଧାଗଢ଼ା ମା’ଙ୍କ ମୂର୍ତ୍ତି ସବୁବେଳେ ମୋତେ ଅନ୍ୟମନସ୍କ କରାଏ ।

ମୋ ଜନ୍ମ ମାଟି ଓଡିଶା ଓ ମୁଁ ଦେଖିଥିବା କଲିକତା ସହରର ଛାପ ମୋ ଚିତ୍ରରେ ସ୍ପଷ୍ଟ ବାରିହୋଇ ପଡେ ।

ଜଣେ କଳାକାର ଭାବେ ମୁଁ ଏହି ଦୁଇ ସହରର ଭିଜୁଆଲ ଆର୍ଟ ବା ଭିଜୁଆଲ ଭାଷାକୁ ମୋ ଚିତ୍ରରେ ପରିସ୍ପୁଟ କରିବାର ପ୍ରୟାସ କରିିଛି ।

କଲିକତାର ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ଓ ମୋ ସହର ଓ ମୋ ମାଟିର ପାରମ୍ପରିକତା ଓ ମୂଳତା ମୋ ଚିତ୍ରରେ ଅତି ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବେ ଜୀବନ୍ତ ବୋଲି ଜଣେ କହିପାରିବ ।

ଦିଲ୍ଲୀ ସ୍ଥିତ ଏନଆଇଏଫଟିରୁ କମୁ୍ୟନିକେସନ୍ ଡିଜାଇନରେ ଶିକ୍ଷା ଗ୍ରହଣ କରିବା ପରେ ନିଜର ଶେଷବର୍ଷ ସ୍ନାତକୋତ୍ତର ପରୀକ୍ଷା ପାଇଁ ଆବଶ୍ୟକ ପ୍ରେଜେକ୍ଟ ତାଙ୍କ ଜୀବନର ମୋଡ଼ ବଦଳାଇଦେଲା ।

ସୁଦର୍ଶନ କହନ୍ତି ଏହି ପ୍ରୋଜେକ୍ଟରେ ମୋର ବିଷୟ ଥିଲା ୱାଇଲ୍ଡ ଲାଇଫ୍ କଞ୍ଜରଭେସନ୍ ଥ୍ରୋ ଦ ମିଡିୟମ୍ ଅଫ ଆର୍ଟ ଅର୍ଥାତ କଳା ମାଧ୍ୟମରେ ବନ୍ୟଜନ୍ତୁ ସଂରକ୍ଷଣ ।

ସେବେଠାରୁ ମୁଁ ନିୟମିତ ବ୍ୟବଧାନରେ ଓଡ଼ିଶାର ବିଭିନ୍ନ ଅଞ୍ଚଳ ଓ ଓଡ଼ିଶା ବାହାରର ବିଭିନ୍ନ ସ୍ଥାନ ବୁଲିବାରେ ଲାଗିଲି ।

ମୋ ଭିତରେ ଲୁଚି ରହିଥିବା ଅନୁସନ୍ଧିତ୍ସୁ ପିଲାଟିକୁ ମୁଁ ନିଜେ ଆବିଷ୍କାର କଲି ଓ ସବୁ ସ୍ଥାନରେ ମୁଁ ମୋ ଚିତ୍ର ବା ମୋ ସୃଜନଶୀଳତା ପାଇଁ ଉପାଦାନମାନ ଖୋଜିବାରେ ଲାଗିଲି ।

ମୋ ଚିତ୍ର ପାଇଁ ଉପାଦାନ ସବୁକୁ ବେଳେ ବେଳେ ମୁଁ ଜଙ୍ଗଲ ରାସ୍ତାର ଚଟାଣରେ ପାଇଛି ତ ଆଉ କେତେବେଳେ ଆଦିବାସୀ ଘରର କାନ୍ଥରେ ଅଙ୍କାଯାଇଥିବା ଚିତ୍ର ଭିତରେ ପାଇଛି ।

ବାଡ଼ି ବଗିଚା, କାଦୁଅ, ଚଟାଣ, ପଶୁ, ପକ୍ଷୀ, ବାଲି ସବୁଥିରେ ମୁଁ ମୋ ସୃଜନଶୀଳତା ପାଇଁ ଉପାଦାନ ଖୋଜିଛି ଆଉ ପାଇଛି ମଧ୍ୟ ।

ଯେତେବେଳେ ଧୀରେ ଧୀରେ ମୋ ଭିତରେ ଏସବୁ ପ୍ରବୃତ୍ତି ବଢ଼ିବାରେ ଲାଗିଲା ସେତେବେଳେ ମୁଁ ଗୁଡଗାଓଁରେ ପାଇଥିବା ଚାକିରି ଛାଡିଦେଲି ।

ଆଉ ଏବେ ଓଡ଼ିଶା, ଆନ୍ଧ୍ରପ୍ରଦେଶ ସରକାରଙ୍କ ଜଙ୍ଗଲ ବିଭାଗ ସହ ମିଶି ଫ୍ରି-ଲାନ୍ସର ଭାବେ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକଳ୍ପରେ କାମ କରୁଛି ।

ସୁଦର୍ଶନ କହନ୍ତି ନିକଟରେ ମୁଁ ଏକ କାଦୁଅ ଚିତ୍ରକଳା ଉପରେ କାମ କରୁଛି । ମୁଁ ବିଭିନ୍ନ କାଦୁଅକୁ ନେଇ ରଙ୍ଗ ସହ ଏହାକୁ ବୋଲି ଏକ ଫିସିକ୍ୟାଟ୍ ର ପୋର୍ଟରେଟ ତିଆରି କରିଛି ।

ଏହି ଚିତ୍ରକଳାର କୌଶଳ ମୁଁ ରନ୍ଥାମ୍ଭୋରର ଆଦିବାସୀମାନଙ୍କ ପାଖରୁ ଶିଖିଛି । ସେ କହନ୍ତି ବନ୍ୟଜନ୍ତୁ ସଂରକ୍ଷଣ ହେଉଛି ଏକ କଳା । ବାସ୍ତବିକ ସଂରକ୍ଷଣ ବୋଲି କୌଣସି ଶବ୍ଦ ମୋ ଶବ୍ଦ କୋଷରେ ନାହିଁ ।

ମୋ ମତରେ ଯେତେବେଳେ ବନ୍ୟଜନ୍ତୁ ଓ ପ୍ରକୃତିକୁ ତୁମେ ଭଲ ପାଇବା ଆରମ୍ଭ କରିବ ସେତେବେଳେ ତୁମେ ତାକୁ ବୁଝିବା ଆରମ୍ଭ କରିବ ।

ଆଉ ଯେତେବେଳେ ତୁମେ ତାକୁ ବୁଝିବା ଆରମ୍ଭ କରିବ ତୁମେ ତାକୁ ସମ୍ମାନ ଦେବା ଆରମ୍ଭ କରିବ । ଆଉ ଏହା ଧୀରେ ଧୀରେ ସଂରକ୍ଷଣ ଆଡ଼କୁ ଗତି କରିବ ।

ନିକଟରେ ସୁଦର୍ଶନ ମାଇଁ ପିକଚର୍ ଅଫ୍ ଡିଭାଇନିଟି ନାମରେ ଏକ ସିରିଜ୍ ଚିତ୍ର କରିବା ଆରମ୍ଭ କରିଛନ୍ତି ।

ଏ ବାବଦରେ ସେ କହନ୍ତି ପୂର୍ବ ସମୟରେ ଆଦିବାସୀ ଦେବତାମାନଙ୍କୁ ପ୍ରକୃତିର ଉପାସକ ଭାବେ ପୂଜା କରାଯାଉଥିଲା ।

ବର୍ତ୍ତମାନ ସେସବୁର ସଂଜ୍ଞା ବଦଳି ଯାଇଛି । ମାଇଁ ପିକଚର୍ ଅଫ୍ ଡିଭାଇନିଟି ଦ୍ୱାରା ମୁଁ ସେହିସବୁକୁ ପୁନରୁତ୍ଥାନ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଛି ।

ସେସବୁ ଚିତ୍ର ବନ୍ୟପ୍ରାଣୀରୁ ଅନୁପ୍ରାଣୀତ ହୋଇଛି । ଏଥିରେ ବାଘ-ଜଙ୍ଗଲ, ବେଙ୍ଗ-ବର୍ଷା, ସାପ-ପୃଥିବୀ ଭଳି ସାତୋଟି ବନ୍ୟପ୍ରାଣୀକୁ ସାତଟି ଉପାଦାନ ସହ ଯୋଡ଼ାଯାଇ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରାଯାଇଛି । ଯାହାକି ୧ ଓ ୨ ଭାଗରେ ଦର୍ଶକଙ୍କ ଆଗକୁ ଆସିବ ।

ଲୋକାଲ ୱାୟାର